Ekwiwalent za urlop. Kiedy jest wypłacany? O tych zasadach warto pamiętać

Kwestię wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy regulują przepisy Kodeksu pracy. Te wskazują, kiedy pracownik otrzyma środki pieniężne, a także, w jakich przypadkach ekwiwalent może nie zostać wypłacony.

Zgodnie z przepisami, pracodawca jest zobowiązany do wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy zawartej z pracownikiem - w przypadku niewykorzystania przez niego przysługujących dni wolnych w całości bądź części.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Co ważne, przepisy wskazują również, kiedy ekwiwalent za niewykorzystany urlop może nie zostać wypłacony pracownikowi. Jak wskazuje art. 171. par. 3 Kodeksu pracy, "pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego (...) w przypadku gdy strony postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą".

Wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, jest różna każdego roku. Zależy ona bowiem od współczynnika urlopowego, który jest wyliczany na podstawie liczby dni wolnych od pracy, niedziel oraz świąt. Należy ją odjąć od liczby dni w roku kalendarzowym, a otrzymany wynik podzielić przez 12. W 2023 roku wysokość współczynnika ekwiwalentu wynosi 20,83.

Ile wynosi ekwiwalent za urlop? Obliczenie jego wysokości stoi po stronie pracodawcy. Pracownicy, którzy chcą samodzielnie wyliczyć przysługującą im kwotę, mogą jednak skorzystać z informacji, przekazanej przez Państwową Inspekcję Pracy. Zgodnie z nimi, podstawę do obliczenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop stanowią składowe wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości bądź wynagrodzenie zmienne, obliczane dla okresów nie dłuższych bądź dłuższych niż miesiąc.

Obliczenie ekwiwalentu za jedną godzinę niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego, jest możliwe przez podzielenie podstawy wymiaru ekwiwalentu przez wskaźnik współczynnika urlopowego. Otrzymany wynik należy następnie podzielić przez dobową normę czasu pracy osoby zatrudnionej.