Zamach na Jana Pawła II: była trzecia kula, takie było jej prawdziwe przeznaczenie

W artykule opublikowanym w przeddzień 30. rocznicy zamachu jego autorka napisała, że może on być uważany za "dowód wzrostu znaczenia" roli papieża w "fazie maksymalnej sekularyzacji społeczeństw zachodnich"; wzrostu - dodaje - który "naznaczył cały wiek XX, by osiągnąć niewątpliwy szczyt dzięki polskiemu papieżowi, centralnej postaci nie tylko ze względu na jego wagę duchową i moralną, ale także na jego rolę polityczną w walce z komunistycznym reżimem".

Gazeta położyła nacisk na to, że o "braku zainteresowania" papieża dochodzeniem w sprawie strzałów Alego Agcy na Placu świętego Piotra najlepiej świadczy "przeznaczenie trzeciej kuli, której istnienie zostało potwierdzone dopiero wtedy, kiedy w pierwszą rocznicę zamachu papież polecił osadzić ją w koronie figury Matki Bożej Fatimskiej".

"Nierozwiązana zagadka dotycząca mocodawców zamachu, której rozwiązanie - jak napisał w swoim testamencie - było przecież na oczach wszystkich, nadała temu wydarzeniu silne znaczenie duchowe" - zauważa się w tekście na łamach watykańskiego dziennika.

Odnosząc się do tego, że Jan Paweł II przypisywał swe ocalenie Matce Bożej z Fatimy, publicystka gazety stwierdza: "Maryjna interwencja nie mogła nie umocnić w chrześcijanach jednej pewności: nawet jeśli siły zła są potężne i niebezpieczne, to nie zwyciężą. Taka interpretacja z jednej strony nadawała siłom negatywnym znacznie większy wymiar niż przypisanie odpowiedzialności za zamach konkretnej grupie, a z drugiej otwierała serca na nadzieję".

Taką interpretację określono na łamach watykańskiego dziennika jako "wyniesienie ponad pozorne okoliczności historyczne i umieszczenie w historii zbawienia". "W ten sposób batalia, jaką prowadził papież, mogła jeszcze bardziej stać się batalią wszystkich chrześcijan" - konstatuje "L'Osservatore Romano".

Kard. Dziwisz: pamiętam jak dziś - szok

W przeddzień rocznicy zamachu te chwile wspominał podczas konferencji "Tajemnice zamachu na bł. Jana Pawła II" także kard. Stanisław Dziwisz. - Papież został cudownie ochroniony od śmierci. Kula przeszła przez ciało i wypadła między Ojcem Świętym a mną - mówił.

- Pamiętam jak dziś - szok. Absolutny szok na placu św. Piotra. Ludzie jeszcze nie zorientowali się, co się dzieje. Pierwsze, które się zorientowały były gołębie. Wszystkie gołębie, które gdzieś siedziały uniosły się w górę, a Ojciec Święty po tym strzale, osunął się. Tracił siły - wspominał kard. Stanisław Dziwisz, osobisty sekretarz Jana Pawła II, który 13 maja 1981 r. podtrzymywał w samochodzie zranionego Ojca Świętego.

Kardynał tłumaczył, że papieża przewieziono do Polikliniki Gemelli, a nie do najbliższego rzymskiego szpitala, bo to ona była przygotowana na wypadek choroby papieża. - Ojciec Święty nie pytał, kto to zrobił, tylko w modlitwie przebaczał zamachowcowi - powiedział kardynał.

Zdaniem metropolity krakowskiego, zakończenie procesu Ali Agcy było zakończeniem politycznym. - Śledczy nie doszli do prawdy. Prawda jest tak skomplikowane, że nie wiem, czy kiedykolwiek dojdziemy do dokumentów, żeby wszystko wyjaśnić. Prosta ocena jest chyba najbardziej słuszna: na pewno Moskwie zależało na tym, żeby usunąć papieża - mówił kard. Dziwisz.

W rozmowie z dziennikarzami metropolita krakowski podkreślił, że Ali Agca nigdy nie wyjaśnił motywów swojego działania ani nie przeprosił Jana Pawła II. - Uderzyło mnie, że kiedy Ojciec Święty poszedł do niego, aby mu podać rękę, ten przyjął tę rękę, ale był zatroskany tylko o to, jak się to stało, że papież żyje. Nie powiedział słowa: przepraszam - mówił kard. Dziwisz.

"Czyjaś ręka strzelała, inna ręka prowadziła kulę"

Jak podkreślał podczas konferencji dr Andrzej Grajewski, autor książki "Papież musiał zginąć. Wyjaśnienia Ali Agcy", której uroczysta promocja odbędzie się 17 maja w Warszawie, w śledztwie podjętym tuż po zamachu koncentrowano się na jego bezpośrednich wykonawcach, nie badając, kto był inspiratorem i bezpośrednim zleceniodawcą.

- Największym moim odkryciem przy lekturze wyjaśnień Ali Agcy była informacja kto, kiedy i gdzie powiedział mu, że powinien jechać na spotkanie do Sofii. Informację taką, bez precyzyjnego określenia, że chodzi o zabicie papieża, Agca otrzymał w Teheranie wiosną 1980 r. i myślę, że już w tym czasie zapadły decyzje o likwidacji Jana Pawła II - mówił historyk.

Dr Grajewski podkreślał, że sam zamach był precyzyjnie przygotowany, zaś Ali Agca doskonale wybrany do roli zamachowca i niewiele brakowało, by zamiary zleceniodawców się powiodły. - Agcą kierował motyw finansowy - mówił. Według dr. Grajewskiego historyk musi się zatrzymać przed tajemnicą, dlaczego zamach się nie powiódł. - Jan Paweł II ujął to jednym zwrotem: "czyjaś ręka strzelała, inna ręka prowadziła kulę" - dodał.

Zdaniem dr. Grajewskiego, choć nie ma twardych i niezbitych dowodów, np. rozkazu bądź planu działań operacyjnych, świadczących o tym, że zamach zlecił ZSRR, to mocodawcą był najwyższy aparat partyjny ZSRR, który obawiał się odrodzenia religijnego i pokonania marksistowskiego ateizmu. - Istnieje dokument, zawierający wytyczne sekretariatu Biura Politycznego KPZR, które nakazują wszystkim organom Związku Sowieckiego walkę z papieżem. Czy ta walka oznaczała też przyzwolenie na zamach, tego nie wiemy - mówił dr Grajewski. Jak dodał, nie ma jednak drugiego kraju, który wydałby taki dokument i zmobilizował siły przeciwko Ojcu Świętemu.

- Nie widzę woli ówczesnego świata - ani Wschodu ani Zachodu - by wszystkie kulisy zamachu wyjaśnić - mówił Grajewski. Jak zauważył, na pl. św. Piotra rozegrał się nie tylko dramat Jana Pawła II, ale też decydowały się losy świata i ówczesnego układu sił politycznych, który dziś byłby zupełnie inny, gdyby papież zginął.

"Z inspiracji Złego"

- Papież niechętnie rozmawiał na temat zamachu. Powiedział mi: "wiesz, zamach jest z inspiracji Złego" - wspominał przyjaciel papieża, immunolog i immunogenetyk prof. Gabriel Turowski, który był członkiem zespołu leczącego Jana Pawła II po zamachu oraz Międzynarodowej Komisji zwołanej przez Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej, oceniającej przebieg leczenia.

- Jan Paweł II chciał położyć kres schizmie Kościoła, chciał jedności i to był w moim przekonaniu główny powód zamachu - podkreślił Turowski. Także on powiedział, że po zamachu niezwykłego wymiaru nabrały tajemnice fatimskie, które - według prof. Turowskiego - Jan Paweł II poznał tuż po wyborze na Stolicę Apostolską. - Istotnym w pontyfikacie wydarzeniem było odczytanie na nowo orędzia Matki Bożej Fatimskiej oraz zawierzenie świata zagrożonego wojną nuklearną opiece Matki Bożej - powiedział Turowski.