W Katowicach użyją kapsuły jak w Chile

W Katowicach trwa najtrudniejsza akcja ratunkowa w historii współczesnego górnictwa. Przy poszukiwaniu dwóch zaginionych górników pod ziemią pracuje kombajn chodnikowy, a na powierzchni wykonywany jest pionowy odwiert do miejsca, w którym mogą znajdować się górnicy.

- Teraz walczymy z czasem. To już siódma doba, a każda kolejna to bardzo dużo w tej sytuacji - mówi Wirtualnej Polsce Zenon Jerzyk, ratownik z Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego.

Ratownicy chcą przekazać poszkodowanym niezbędne produkty przy pomocy specjalnej kapsuły o średnicy 7 cm. W tym celu wydrążą pionowy odwiert. Podobne rozwiązanie zastosowano podczas katastrofy górniczej w Chile.

- Dzięki temu przekażemy środku opatrunkowe, jedzenie i lekarstwa. Wtedy może się wydłużyć ich czas pobytu pod ziemią - tłumaczy Jerzyk.

Ratownicy nieustannie pracują, by dotrzeć do zasypanych kolegów. - Jest to bardzo, bardzo ciężka akcja i trudno wyrokować, jak to się skończy. Na dole bez przerwy przebywa osiem zastępów ratowników. Szanse zawsze są i nie rezygnujemy. Walka z czasem trwa - opisuje Zenon Jerzyk.

Robert Kulig, Wirtualna Polska

Zasypani górnicy znajdują się na głębokości 1000 metrów. Akcja w kopalni "Wujek" została już określona najtrudniejszą w historii współczesnego ratownictwa.

- Warunki są bardzo trudne. To największa katastrofa w górnictwie pod względem długości zawalonych wyrobisk. W tej chwili mamy 700 metrów lub więcej zwałów. I idziemy w poziomie do miejsca, gdzie mogą przebywać górnicy - opisuje Zenon Jerzyk, ratownik z Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego.

Ratownik opowiada Wirtualnej Polsce, jak mogło dojść do katastrofy w kopalni "Wujek". - Będąc pod ziemią w momencie tąpnięcia, podłoga zaczyna iść w górę. Stopniowo, po centymetrze. Tak, aż się zejdzie razem ze stropem. Nie ma przejścia, nie ma nic. To jest najgorsze - tąpnięcia, ponieważ tak zadziałały procesy górotwórcze, że ziemia się podniosła i łamie, miażdży wszystko, co spotka na swojej drodze - relacjonuje.

Jakie szanse mają górnicy uwięzieni pod ziemią? - Poszukiwani mogą być w ścianie, choć tego nie wie nikt. Obudowa mogła przetrzymać tąpnięcie. Dlatego chcemy "wrzucić" tam jak najwięcej powietrza. Wówczas - tlen mają, wodę też mają, ponieważ jest zbiornik w kombajnie - i według różnych informacji, w ten sposób mogą przeżyć nawet 30-40 dni - ocenia ratownik.

Takie same metody stosowano przy katastrofie górniczej w Chile w 2010 roku. Tam, w wyniku tąpnięcia pod ziemią, 33 górników zostało uwięzionych na 70 dni. Dzięki nowatorskiej metodzie, udało wyciągnąć wszystkich górników żywych z 625 m poniżej poziomu ziemi.

- W San José było tąpnięcie, ale u nas jest znacznie głębiej. Każdy kolejny metr, to kolejne cenne minuty. Jeśli chodzi o czas drążenia, choć to nie jest reguła, to wynosi on ok. 20 metrów na dobę. To wszystko musi trwać - mówi ratownik o szansach na powodzenia akcji.

(Na zdj.: ratownik prezentuje kapsułę, w której zostaną przekazane poszkodowanym najbardziej potrzebne produkty - jak żywność i leki)

Warunki pod ziemią są wyjątkowo ciężkie. Dodatkowo liczy się każda minuta.

- Jest na tyle ciężko, że ratownicy znajdujący się pod ziemią, ręcznie wygrzebują skały i kamienie, a równolegle pracuje kombajn. Tyle, że nie wszystko da się zrobić mechanicznie. Dlatego część trzeba manualnie rozkuć i przenieść - tłumaczy Zenon Jerzyk, ratownik z Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego

(Na zdj.: ratownik pokazuje wnętrze specjalnej kapsuły)

Ratownik opowiada Wirtualnej Polsce, jak mogło dojść do katastrofy w kopalni "Wujek".

- Będąc pod ziemią w momencie tąpnięcia, podłoga zaczyna iść w górę. Stopniowo, po centymetrze. Tak, aż się zejdzie razem ze stropem. Nie ma przejścia, nie ma nic. To jest najgorsze - tąpnięcia, ponieważ tak zadziałały procesy górotwórcze, że ziemia się podniosła i łamie, miażdży wszystko, co spotka na swojej drodze - relacjonuje Zenon Jerzyk, ratownik z Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego.

(Na zdjęciu: budowa szybu ratunkowego)

Jakie szanse mają górnicy uwięzieni pod ziemią?

- Poszukiwani mogą być w ścianie, choć tego nie wie nikt. Obudowa mogła przetrzymać tąpnięcie. Dlatego chcemy "wrzucić" tam jak najwięcej powietrza. Wówczas - tlen mają, wodę też mają, ponieważ jest zbiornik w kombajnie - i według różnych informacji, w ten sposób mogą przeżyć pod ziemią nawet 30-40 dni - ocenia ratownik.

Takie same metody, jakie obecnie starają się zastosować ratownicy ze Śląska, stosowano już przy katastrofie górniczej w Chile w 2010 roku.

Tam, w wyniku tąpnięcia pod ziemią, 33 górników zostało uwięzionych na 70 dni.

Dzięki nowatorskiej metodzie, udało wyciągnąć wszystkich górników żywych z 625 m poniżej poziomu ziemi.

Zobacz zdjęcia: Podróż z wnętrza Ziemi i radość górników z Chile

Zdaniem Zenona Jerzyka akcja ratunkowa na Śląska jest trudniejsza w porównaniu z katastrofą w Chile.

- W San José było tąpnięcie, ale u nas jest znacznie głębiej - wyjaśnia.

I dodaje: "każdy kolejny metr, to kolejne cenne minuty. Jeśli chodzi o czas drążenia, choć to nie jest reguła, to wynosi on ok. 20 metrów na dobę. To wszystko musi trwać".

W Katowicach trwa najtrudniejsza akcja ratunkowa w historii współczesnego górnictwa. Przy poszukiwaniu dwóch zaginionych górników pod ziemią pracuje kombajn chodnikowy, a na powierzchni wykonywany jest pionowy odwiert do miejsca, w którym mogą znajdować się górnicy.

Osiem zespołów ratowników pracuje pod ziemią. Jednym z ich największych wrogów jest czas.

Robert Kulig, Wirtualna Polska