zygmunt stary

Zabiegali o niego europejscy władcy. Był jednym z najgenialniejszych polskich umysłów. Józef Struś nie tylko leczył. Prowadził rewolucyjne badania nad tętnem. Urodził się w 1510 roku w Poznaniu. Medycynę studiował najpierw na Akademii Krakowskiej, następnie wyjechał do Padwy, gdzie pod koniec 1535 roku, w wieku 25 lat, uzyskał tytuł doktora i profesora nadzwyczajnego medycyny teoretycznej. W tym włoskim mieście rozpoczął praktykę lekarską, podczas której zajmował się badaniem ludzkiego tętna i układu krwionośnego. Do Polski Struś wrócił w 1537 roku. Sławę zyskał, gdy Zygmunt I Stary poprosił go, by zajął się chorą córką, Izabelą Jagiellonką. Polski lekarz wyleczył ją, a w ramach wdzięczności i uznania trafił na dwór węgierski. W 1542 roku w Poznaniu wybuchła epidemia dżumy. Struś odważnie pomagał chorym i potrzebującym. Badał ich i podawał im lekarstwa, ryzykując własnym życiem. W 1568 roku znów rozszalała się epidemia dżumy w Poznaniu, ale tym razem Józef Struś również zachorował i zmarł.

Polski król niewątpliwie stracił dla Katarzyny głowę. Cały artykuł przeczytasz na WielkaHistoria.pl. Dla Zygmunta Starego Katarzyna Telniczanka była więcej niż konkubiną. Kochali się, mieli dzieci, choć przez różnicę stanów nigdy nie wzięli ślubu. Ten związek przetrwał wiele. Nie mógł jednak przetrwać królewskiej koronacji. Artykuł powstał we współpracy z WielkaHistoria.pl.