Postać Wandy, legendarnej królowej Lechitów, była niejednokrotnie tematem utworów scenicznych, w tym librett, do których przymierzali się i Kurpiński, i Moniuszko, ale tylko Dvořákowi udało się ukończyć i wystawić pięcioaktową operę "Vanda" w Pradze (1876). Po bez mała 150 latach od tamtej prapremiery, do podania o krakowskiej władczyni sięgnęła Joanna Wnuk-Nazarowa, kompozytorka i dyrygentka, wybitna postać życia kulturalnego i muzycznego, wybierając za podstawę swojej opery dramat – misterium Cypriana Kamila Norwida pt. "Wanda".