rzeczywistość

Oglądałam niedawno film – być może już wcale nie SF. Monstrualny komputer, zbierający informacje od wszystkich satelitów, zdolny do sterowania innymi komputerami (także tymi wbudowanymi do maszyn i urządzeń) i przesyłania informacji do wszystkich sieci, staje się centrum hiperkontroli nad ludźmi. Jeden z twórców jego oprogramowania, przerażony tym co powstało, wprowadza równoległy program.

Anzelm z Canterbury, żyjący w XI wieku, przedstawił najbardziej moim zdaniem paradoksalny i zakręcony dowód na istnienie czegoś (w jego wypadku - Boga). Otóż stwierdził, że Bóg to "coś", w założeniu - największe, co musi istnieć, bo nie da się pomyśleć czegoś jeszcze większego. Niemożność pomyślenia czegoś, co byłyby negacją X-a, jako dowód na istnienie owego X-a (którego też nie potrafi się pomyśleć i zweryfikować empirycznie), to dziś jeden ze sposobów stawiania hipotez w fizyce teoretycznej. Takie manipulowanie sobą przy pomocy samego ruchu myśli może być jak narkotyk!

Co trzeci Polak nie wie, jak nazwać ustrój, w którym żyjemy.

W dniach 21-27 października 2001 odbywa się w Zabrzu I Festiwal Teatrów Dramatycznych "Rzeczywistość Przedstawiona" - Zabrze 2001. Podczas przeglądu przedstawione zostaną powstałe w ostatnich latach na polskich scenach znaczące realizacje najnowszego polskiego i obcego dramatu. Udział w nim biorą najlepsze zespoły teatralne w naszym kraju, m.in.: Teatr Słowackiego z Krakowa, Teatr Powszechny z Warszawy, teatry łódzkie - Nowy i Jaracza.