autorytaryzm

Mateusz Morawiecki zabrał głos na temat wypowiedzi Baracka Obamy. Były prezydent USA skrytykował styl rządów w Polsce i na Węgrzech. - Myślę, że najlepiej by było zaprosić pana byłego prezydenta Baracka Obamę do Polski, co niniejszym czynię: serdecznie zapraszam - powiedział szef polskiego rządu.

Premier w żartobliwym tonie odrzucił stwierdzenie, że Polska wraca do autorytarnego, antydemokratycznego systemu. Szef rządu wyjaśnił też spór z KE. - Oni byli po właściwej stronie żelaznej kurtyny, my nie. Wiele z tego powodu wycierpieliśmy - tłumaczył. Zachęcał również Polaków z Wielkiej Brytanii do powrotu do kraju, mówiąc że mamy jeden z "najniższych poziomów bezrobocia w UE".

Trzy miesiące temu, Emmanuel Macron z ogromną przewagą wygrał prezydenturę i był wielką nadzieją europejskiego politycznego centrum. Dziś bije rekordy niepopularności i jest oskarżany o autorytarne zapędy. A to może być dopiero początek jego problemów.

W Sankt Petersburgu został pobity fotoreporter dziennika "Kommiersant". Na Dawida Frankelja napadł działacz prokremlowskiego Narodowo-Wyzwoleńczego Ruchu. Jak poinformowała rozgłośnia Echo Moskwy, miejscowa policja zamiast ścigać napastnika, zatrzymała poszkodowanego.

Skłonność do autorytaryzmu zdaje się upowszechniać na całym świecie. Władimir Putin pomyślnie wykorzystał tradycje nacjonalistyczne, żeby zwiększyć swoje panowanie nad Rosją i najwyraźniej cieszy się wielką popularnością. Przewodzący coraz większej liczbie kluczowych komitetów wykonawczych, Xi Jinping uważany jest w Chinach za najsilniejszego lidera od czasów Mao Zedonga. Turecki prezydent Recep Tayyip Erdogan wymienił niedawno swojego premiera na takiego, który łatwiej poddaje się jego zapędom do koncentrowania władzy wykonawczej. Z kolei część komentatorów obawia się, że jeżeli Donald Trump zwycięży w wyborach prezydenckich w USA, może okazać się "amerykańskim Mussolinim" - pisze Joseph Nye. Artykuł w języku polskim ukazuje się wyłącznie w WP Opiniach, w ramach współpracy z Project Syndicate.

Miniony tydzień minął pod znakiem rozpamiętywania rocznic i rozpamiętywania rozpamiętywania. W polityce "wyrównywania win", którą zastosował zarówno Putin, zrównując wszystko ze wszystkim, jak i Kaczyński (zrównując Katyń z Holokaustem) nie było żadnej historycznej prawdy, żadnych wiecznych ocen. Była natomiast polityczna licytacja nastawiona zarówno na pogrążenie przeciwnika, na uzewnętrznienie narodowej martyrologii, jak i na ciągłe powielanie wzajemnych uraz. Trzeba bowiem wiedzieć, - i ostatni tydzień nas tego z pewnością nauczył - że tak zwana "Prawda" w rękach polityków jest narzędziem równie niebezpiecznym jak zapałki w ręku dziecka. Nie wiadomo czemu ma służyć: oświetleniu drogi czy podpaleniu wspólnego domostwa. Lepiej więc niech politycy zajmują się honorem, Bogiem i ojczyzną. A nie prawdą.