Katowicki dworzec ma patrona. To ważna postać dla regionu i Powstań Śląskich
Przed wejściem do dworca kolejowego w Katowicach odbyła się w czwartek 15 lipca uroczystość nadania obiektowi imienia pierwszego marszałka Sejmu Śląskiego Konstantego Wolnego.
Podczas wydarzenia przed wejściem do katowickiego dworca odsłonięto tablicę pamiątkową z wizerunkiem Konstantego Wolnego. Towarzyszyła mu też prezentacja wystawy pt. "Twarze Powstańców" przedstawiającej wybranych uczestników powstań śląskich, którą do 29 lipca będzie można zwiedzać w holu dworca.
W czwartek 15 lipca upływa 101 lat od uchwalenia Statutu Organicznego Województwa Śląskiego, którego współautorem był Konstanty Wolny. Część regionalnych środowisk obchodzi w tę rocznicę Dzień Śląskiej Flagi.
W wydarzeniu uczestniczył wnuk pierwszego marszałka Sejmu Śląskiego, również Konstanty Wolny. Autorem popiersia marszałka umieszczonego na fasadzie dworca Katowice jest rzeźbiarz Bogumił Burzyński.
Śląskie. Konstanty Wolny patronem katowickiego dworca
Wojewoda śląski Jarosław Wieczorek odczytał list od premiera Mateusza Morawieckiego.
"Dziękuję wszystkim osobom, które swoim zaangażowaniem przyczyniły się do uczczenia pamięci o pierwszym Marszałku Sejmu Śląskiego, współpracowniku Wojciecha Korfantego, osobie o szczególnie ważnych dokonaniach w czasie plebiscytu na Górnym Śląsku oraz podczas Powstań Śląskich (…) Nie byłoby bowiem Ojczyzny, którą znamy, bez walki o polskość Śląska" – napisał szef rządu.
Konstanty Wolny, pierwszy marszałek Sejmu Śląskiego, patronem dworca w Katowicach
W przyszłym roku przypadnie 100. rocznica pierwszych wyborów do Sejmu Śląskiego, który był organem ustawodawczym autonomicznego wówczas województwa oraz 145. rocznica urodzin Konstantego Wolnego, który był marszałkiem tego Sejmu przez trzy kadencje. Pierwsze wybory do Sejmu Śląskiego odbyły się 24 września 1922 r.
Konstanty Wolny urodził się 5 kwietnia 1877 r. w Bujakowie k. Mikołowa. Był działaczem narodowym i społecznym na rzecz polskości Górnego Śląska, współpracownikiem Korfantego, współautorem Statutu Organicznego Woj. Śląskiego - aktu prawnego, który dawał regionowi autonomię. Był zaangażowany w akcję plebiscytową oraz przygotowanie powstań śląskich. W trzecim z nich był zastępcą Korfantego.
We wrześniu 1939 r. wraz z falą uchodźców dotarł do Lwowa, gdzie był współzałożycielem Śląskiego Komitetu Uchodźców. Zmarł w tym mieście w 1940 r.; spoczął w grobowcu Jezuitów na tamtejszym Cmentarzu Janowskim. W 2012 r. prochy polityka ekshumowano z lwowskiego cmentarza i pochowano na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.
