Sergiej Ławrow

Sergiej Wiktorowicz Ławrow jest rosyjskim dyplomatą i wiernym współpracownikiem Władimira Putina. W światowej polityce zasłynął jako śmiały negocjator i twardy obrońca rosyjskich interesów.

Sergiej Ławrow – pochodzenie

Sergiej Ławrow urodził się 21 marca 1950 roku w Moskwie. Ma korzenie armeńskie po ojcu i rosyjskie po matce, która urodziła się w Gruzji. Sergiej Ławrow miał kontakt z polityką rosyjską już od najmłodszych lat, ponieważ jego matka pracowała w Sowieckim Ministerstwie Handlu Zagranicznego.

Młody Ławrow zafascynowany naukami ścisłymi rozważał studia związane z fizyką. Ostatecznie aplikował z powodzeniem na Moskiewski Państwowy Instytut Stosunków Międzynarodowych (MGIMO), który ukończył w 1972 roku.

Sergiej Ławrow – kariera polityczna

Zaraz po uzyskaniu dyplomu, Sergiej Ławrow został wysłany na Sri Lankę, gdzie pracował w tamtejszej placówce dyplomatycznej, najpierw w ramach stażu, a następnie jako attaché. To tu nauczył się mówić po syngalesku, a także w języku divehi, mówionym na Malediwach. Na Sri Lance spędził 4 lata. W 1976 roku powrócił do Moskwy, aby rozpocząć pracę w sekretariacie Ministerstwa Spraw Zagranicznych, a następnie w Wydziale Międzynarodowych Organizacji Gospodarczych.

Między 1981 a 1988 rokiem przebywał w Nowym Jorku, pracując na stanowisku pierwszego sekretarza, potem radcy, a ostatecznie starszego radcy w ONZ, w Stałym Przedstawicielstwie ZSRR. Po powrocie do Moskwy Sergiej Ławrow po raz kolejny objął stanowisko w Wydziale Międzynarodowych Organizacji Gospodarczych, jednak już w 1990 roku został mianowany szefem Departamentu Organizacji Międzynarodowych przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych Sowieckiej Rosji.

W 1992 roku Sergiej Ławrow otrzymał propozycję od ówczesnego ministra Spraw Zagranicznych, Andreya Kozyreva, objęcia teki wiceministra w tymże departamencie. Doświadczenie dyplomatyczne Ławrowa zaowocowało podczas twardych negocjacji na dawnych terenach ZSRR objętych konfliktami wewnętrznymi: w Abchazji, Naddniestrzu, Osetii oraz Górskim Karabachu.

Następnie Sergiej Ławrow wrócił do Nowego Jorku, gdzie został rosyjskim przedstawicielem przy ONZ na prawie 10 lat. W 2004 roku został szefem rosyjskiej dyplomacji. Jest jednym z polityków pełniących najdłużej funkcję Ministra Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej.

W 2010 roku z polecenia Władimira Putina zasiadł w specjalnej komisji badającej wypadek lotniczy polskiego Tupolewa w Smoleńsku.

Do 1991 roku Ławrow należała do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Od 2004 roku związany jest z ugrupowaniem Jedna Rosja, pod wodzą Dmitrija Miedwiediewa.

Sergiej Ławrow – majątek

Według sprawozdania majątkowego z 2015 roku dochody Sergieja Ławrowa za rok poprzedni wyniosły ponad 6 milionów rubli. Poza tym polityk jest właścicielem domu o powierzchni 500 m kw i mieszkania z garażem (247 m kw.)

Sergiej Ławrow – rodzina

Sergiej Ławrow jest żonaty z Marią Ławrovą. Para ma córkę, Ekaterinę, absolwentkę amerykańskiego Uniwersytetu Columbia.

Sergiej Ławrow prywatnie

Prywatnie Sergiej Ławrow jest fanem piłki nożnej, szczególnie moskiewskiego klubu Spartak, a także spływów raftingowych, które praktykuje, podróżując po całym świecie. Posługuje się płynnie trzema językami: ojczystym rosyjskim, angielskim oraz syngaleskim, jednym z urzędowych języków Sri Lanki. Podczas studiów Ławrow uczył się również języka francuskiego.

Sergiej Ławrow jest nałogowym palaczem. Pracując w Nowym Jorku, w 1997 roku rozpoczął bunt przeciw zakazom palenia papierosów w budynkach ONZ, występując tym samym przeciwko ówczesnemu sekretarzowi generalnemu, Kofi Annanowi.

Sergiej Ławrow o Polsce

Sergiej Ławrow zasłynął kilkoma kontrowersyjnymi wypowiedziami na temat Polski. Jedna z nich padła po sprawie aneksji Krymu, gdy szef rosyjskiej dyplomacji stwierdził, że Polska jako dawny partner ZSRR, powinna pozostawać w strefie wpływów Rosji. W 2017 roku pojawiła się budząca kontrowersje wypowiedź Ławrowa na temat domniemanego „prania mózgów” Polaków przeciwko rosyjskiej racji stanu.