Triumfalny powrót lewicy do władzy
Postkomunistyczna lewica, które ledwie cztery lata wcześniej oddała rządy, wróciła triumfalnie do władzy 19 września 1993 r. Spór w środowisku postsolidarnościowym pomiędzy liberałami (UD i KLD) a konserwatystami (PC) sprawił, że kierowany przez Aleksandra Kwaśniewskiego SLD zdobył wówczas ponad 20 proc. głosów, co przełożyło się na 171 posłów oraz 37 senatorów. Po wyborach w 1993 r. SLD utworzyło koalicję z PSL, początkowo oddając fotel premiera Waldemarowi Pawlakowi, którego potem zastąpił Józef Oleksy. Premierem był od 7 marca 1995 r. do 7 lutego 1996 r. Ustąpił po oskarżeniu go przez ministra spraw wewnętrznych Andrzeja Milczanowskiego (zasiadającego w rządzie z ramienia prezydenta Lecha Wałęsy) o działalność szpiegowską na rzecz Rosji pod pseudonimem "Olin". Zarzuty te nie zostały potwierdzone.
Zastąpił go Włodzimierz Cimoszewicz, którego gabinet został powołany 7 lutego 1996 r. W czasie jego kadencji Zgromadzenie Narodowe uchwaliło 2 kwietnia 1997 r. nową konstytucję. Z czasu tzw. powodzi tysiąclecia z lipca 1997 r. zapamiętano wypowiedź premiera na temat braku ubezpieczeń u poszkodowanych. Premier uznał ją później za niefortunną i publicznie przeprosił ofiary powodzi urażone jego sformułowaniem.
Na zdjęciu z 13 marca 1995 r. premier Józef Oleksy i rzecznik rządu Aleksandra Jakubowska.