Demon Wałęsy
Po wygranej ze Stanisławem Tymińskim w II turze wyborów prezydenckich, Lech Wałęsa został pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem III RP. 22 grudnia 1990 r. złożył przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym, a następnie na Zamku Królewskim odebrał z rąk Ryszarda Kaczorowskiego przedwojenne insygnia głowy państwa. Urząd ten sprawował do 22 grudnia 1995 r. Jako głowa państwa między innymi wynegocjował wyjazd z Polski żołnierzy Armii Czerwonej, a także przeprowadził Polskę przez trudne reformy gospodarcze.
Jednak w okresie prezydentury poparcie dla Wałęsy systematycznie spadało. Szczególnie krytykowany był za postulat "wojny na górze". Wałęsa określał tak wewnętrzny konflikt między frakcjami "Solidarności" - solidarnościową lewicą, której nieformalnym przywódcą był Adam Michnik, oraz prawicą, na czele której stał Jarosław Kaczyński. Spór rozbił jedność "Solidarności". Efektem spadku zaufania społecznego do Wałęsy była jego przegrana w kolejnych wyborach prezydenckich z Aleksandrem Kwaśniewskim.
Dużym zaufaniem prezydenta cieszył się Mieczysław Wachowski, o którym mówiono, że jest złym duchem Wałęsy, nazywano go "Cieniem" albo "Magnetofonem", bo ponoć pasjami nagrywał wszystkie rozmowy. Tak o Wachowskim na łamach "Newsweeka" mówił były pracownik kancelarii Lecha Wałęsy: "Taksówkarz został z dnia na dzień prawą ręką głowy państwa. To się nam nie mieściło w głowie. Kto to jest? Kaczyńscy, wtedy jeszcze z Wałęsą, podejrzewali, że jest agentem. Czyim? No, KGB!". Wachowski początkowo zatrudniony w Kancelarii Prezydenta jako podsekretarz stanu i szef gabinetu prezydenta, w krótkim czasie awansował kolejno na sekretarza i ministra stanu. Jego nieformalne wpływy w Kancelarii Prezydenta były jedną z przyczyn konfliktu, który doprowadził do zerwania współpracy z Lechem Wałęsą przez część urzędników Kancelarii (związanych głównie z Porozumieniem Centrum), m.in. braci Jarosława i Lecha Kaczyńskich.
Przed wyborami w wyborach parlamentarnych z 1993 r. Wałęsa założył własną partię - Bezpartyjny Blok Wspierania Reform. BBWR nawiązywał nazwą do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem z czasów II RP. Ugrupowanie poniosło porażkę w wyborach, ledwo przekraczając próg wyborczy. Klub Parlamentarny BBWR należał do najbardziej skłóconych grup w ówczesnym sejmie.
Na zdjęciu z 13 listopada 1992 r. prezydent Lech Wałęsa z wizytą w rodzinnych stronach. Towarzyszą mu szef gabinetu Mieczysław Wachowski oraz kapelan prezydenta ks. Franciszek Cybula.