Szwadrony śmierci i OJAL
Gdy w 1991 roku w demokratycznych wyborach w Algierii zwycięstwo odniosły ugrupowania muzułmańskich fundamentalistów skupione w Islamskim Froncie Ocalenia (FIS), armia unieważniła wyniki głosowania, zdelegalizowała FIS i aresztowała tysiące jego członków. Tak rozpoczęła się trwająca dekadę wojna domowa pomiędzy rządem a islamistyczną partyzantką, która pochłonęła dziesiątki tysięcy ludzkich istnień.
W walce z fundamentalistami algierskie służby specjalne chwytały się wszelkich sposobów. Zorganizowano szwadrony śmierci, które przeprowadzały ataki terrorystyczne, a winą za nie obarczano radykalnych muzułmanów. W ten sposób chciano ich zdyskredytować w oczach społeczeństwa.
W latach 1994-1995 terror wśród sympatyków FIS siała Organizacja Wolnych Młodych Algierczyków (OJAL), która określała się jako prorządowa grupa zbrojna. W rzeczywistości była to formacja od początku do końca sterowana przez algierskie służby specjalne. OJAL wykorzystywano do zwalczania i zastraszania sympatyków islamistów. W żadnym momencie nie funkcjonowała jako niezależna organizacja.
Na zdjęciu: żołnierze na ulicy Algieru w czasie wojny domowej.