Takfir wal-Hidżra - muzułmański ''anarchizm''
Takfir wal-Hidżra - czyli, w wolnym tłumaczeniu, ''Ekskomunika przez Emigrację'' - była bardzo specyficzną organizacją pośród tych, które zalicza się do islamskiego ekstremizmu. Jej twórcą - i jednocześnie głównym ideologiem - był urodzony w 1942 r. w Egipcie Szukri Mustafa. Podobnie jak Kutb, nie był wykształconym teologiem, stąd jego myśl polityczna i religijna pozostała - dosłownie - nieskrępowana w swej dowolności, aż poza granicę herezji. Początkowo związał się z Bractwem Muzułmańskim, ale z czasem odrzucił jego poglądy, by kreować własną wersję islamu. A była ona naprawdę oryginalna.
Mustafa uważał, że muzułmanie powinni za jedyne źródło wiedzy religijnej uznawać tylko Koran, w czym przypominał nieco chrześcijańskich protestantów, dla których nie liczy się Tradycja, a znaczenie ma tylko Pismo Święte. Oznaczało to, że rezygnował z dwóch pozostałych filarów sunnickiego islamu, czyli hadisów i sunny - zawierających religijne pouczenia opowieści o życiu Mahometa. Ale najbardziej zdumiewające było to, że odrzucił muzułmańskie prawo, co - w zasadzie - stawiało go nawet poza nawiasem islamizmu, który globalne obowiązywanie szariatu traktuje jako dogmat. W konsekwencji na pierwszym miejscu stała dla niego indywidualna relacja między wiernym a Allahem. Biorąc pod uwagę to, że negował przy tej okazji lojalność względem państwa, czyniło to z niego duchowego i politycznego anarchistę.
Jego zwolennicy stworzyli na pustyni społeczność, która jednak została rozbita przez egipskie władze po tym, jak jej członkowie przeprowadzili zabili Muhammada al-Dhahabiego, ministra do spraw religii Egiptu. Szukri, razem z czterema innymi liderami Takfir wal-Hidżra, został stracony 19 marca 1978 r.