Magdalena

W 2008 roku wyszła za mąż za Krzysztofa. Bardzo pragnęła zostać matką. Kiedy zaszła w ciążę, nie myślała o tym, jaki może to mieć wpływ na jej zdrowie. Dopiero konsultacje lekarskie uświadomiły jej, że istnieje obawa, czy nerki, dotąd prawidłowo funkcjonujące, zachowają wydolność pozwalającą na filtrowanie krwi matki i dziecka. Dodatkowym zagrożeniem dla jej zdrowia, szczególnie w trzecim trymestrze ciąży, mogła być niewydolność oddechowo-krążeniowa, ponieważ Magdalena z powodu skoliozy ma 39-procentową wydolność płuc oraz mniejsze narządy wewnętrzne niż przeciętna kobieta. Dodatkowo musiała uważać na swoją wagę, żeby nadmierny jej przyrost w ciąży nie obciążał kręgosłupa.

Pomimo tych zagrożeń Magdalena skupiała się na dziecku, nie na sobie. Była spokojna, ale też gotowa ponieść ewentualne konsekwencje decyzji o macierzyństwie.

W pierwszym trymestrze ciąży czuła się bardzo dobrze. Pracowała zawodowo do szóstego miesiąca. Resztę czasu do porodu spędziła na zwolnieniu lekarskim, bo dziecko rosnąc, uciskało płucoserce, więc musiała dużo leżeć, aby zapewnić jemu i sobie maksymalny komfort. Nerki przez całą ciążę pracowały prawidłowo, a waga wzrosła nieznacznie (5 kg). Mąż i mama zapewniali jej znaczącą pomoc w codziennych zajęciach.

W 32 tygodniu ciąży Magdalenie podano sterydy, aby przyspieszyć rozwój płuc u dziecka. 2 kwietnia 2009 roku, pod koniec 36 tygodnia ciąży, wykonano planowe cesarskie cięcie i na świat przyszedł Ignacy.

Magdalena była bardzo osłabiona po porodzie i źle znosiła połóg. Przez trzy miesiące wraz z mężem i synem mieszkała u teściowej, ponieważ nie była w stanie poradzić sobie bez stałej pomocy.

Magdalena bardzo się cieszy Ignacym, który jest spełnieniem jej pragnienia. Wraz z Krzysztofem poważnie zastanawiają się nad kolejnym dzieckiem.

Masz ciekawe fotografie?

Byłeś świadkiem lub uczestnikiem ważnego zdarzenia? Poinformuj Internautów o tym, co dzieje się w Polsce, na świecie, w Twojej okolicy!