Barbara Nowacka o telefonie z KPRM. Chodzi o zaproszenie do Smoleńska

Czy 10 kwietnia zostanie wykorzystany w kampanii wyborczej? Jak co roku od 9 lat. Tak. Mam takie pełne poczucie, że niestety ku temu znowu zmierzamy. To znaczy? Prezydent będzie w Smoleńsku? Będzie w Katyniu? Z tego co słyszę, premier wybiera się do Smoleńska. Zaprasza przedstawicieli rodzin. Gdyby była absolutna chęć współpracy, rozmów, dialogu. Takiego pełnego poszanowania pamięci. Na pewno wszyscy byśmy na to inaczej patrzyli. A po tylu latach takiego tworzenia podziału, finansowania tej grandy Macierewiczowskiej, tych nieszczęsnych miesięcznic, na których Kaczyński nic nie mówił o pamięci. Natomiast bardzo dużo mówił o wykluczaniu połowy obywateli ze wspólnoty. Ciężko myśleć, że będzie dobrze. Ja pamiętam jak parę lat temu na tablicy w KPRM-ie nie znalazło się nazwisko mojej matki. Znalazło się rok później. I też po to, żeby to pokazać, jako taki niby gest polityczny, że "ojejku, jednak pamiętamy o wszystkich". No ciężko się na to nabrać. Zresztą ja bym chciała, żeby 10 kwietnia przestał być momentem szarpania, czy prezydent tam pojedzie, czy premier. Kto co powie. W jakim składzie. Tylko przypomnienia sobie, co te wszystkie osoby - 96 osób zrobiło dla Polski, bo zrobili masę rzeczy. Te obchody już za niespełna miesiąc z kawałkiem. Czy pani dostała zaproszenie na jakiekolwiek uroczystości z tym związane? Mieliśmy telefon od kancelarii prezesa Rady Ministrów z zaproszeniem dla dwóch osób na tę wizytę, wspólnie z premierem Morawieckim. Czyli dostała pani telefoniczne zaproszenie na wylot do Smoleńska? A konkretnie mój ojciec dostał to zaproszenie. Tak. I jaka jest odpowiedź? No się zastanawiamy poważnie, bo dla nas... Chociaż dla mnie osobiście ten 10 kwietnia to jest to pamięć o matce. Pamiętam ją żywą i uśmiechniętą. Więc Smoleńsk i polityczny hałas wokół tego nie są tym miejscem, w którym na dzisiaj siebie widzę, ale oczywiście się zastanawiamy, bo my jesteśmy wychowani wszyscy w takim duchu propaństwowym. I na wszystkie poważne uroczystości staramy się być, bo to jest też pamięć o mojej matce, wicepremierze, posłance. Muszę zadać to pytanie. Jak słucham panią i widzę nastroje, jakie pani towarzyszą. Jak pani widzi, jak jest ta wizyta teraz organizowana, nie miałaby pani lęku wsiąść do samolotu? Jak słyszałam na samym początku, jak były dyskusje - właśnie czy to premier, czy prezydent, to miałam takie smętne poczucie déjà vu. Tego, że nas te 10 lat niczego nie nauczyło. Za każdym razem, kiedy widzę kolejną stłuczkę SOP-u. Kiedy widzę, że nie są w stanie zmienić opon w samochodzie prezydenta, mam cały czas właśnie poczucie tego, o czym mówiłam na początku. Państwa z dykty. I chłopców z zapałkami, którzy to państwo podpalają. Powinno nas to czegoś nauczyć. I jedno co mam nadzieję. I mówię to zupełnie serio. Że będą lecieli ostrożnie i bezpiecznie. I tego im życzę. I tego 10 kwietnia takiego spokoju i rozwagi tym razem.