Za i przeciw eutanazji

Eutanazja to temat, który budzi ogromne kontrowersje w wielu środowiskach. Według ostatnich badań CBOS, 50% Polaków uważa za słuszne wprowadzenie przepisów umożliwiających lekarzom przyspieszenie śmierci cierpiącego, nieuleczalnie chorego, na jego prośbę.

Jedynym krajem w którym eutanazja jest dozwolona jest Holandia. Tamtejszy parlament - jako pierwszy - zalegalizował "śmierć na życzenie". Wirtualna Polska przypomina jak komentowały ten fakt polskie autorytety życia świeckiego i kościelnego.

Prymas Polski, kardynał Józef Glemp powiedział, że eutanazja to znak dekadencji naszej cywilizacji i podkreślił, że jest ona niezgodna z wolą Boga i przeciwna godności człowieka. _ Życie ludzkie jest własnością Boga i tylko On ma prawo nim dysponować. Człowiek nie ma władzy nad życiem. Eutanazja na życzenie chorego jest po prostu ułatwieniem samobójstwa_ - powiedział prymas.

Prof. Paweł Januszewicz, dyr. Centrum Zdrowia Dziecka: _ Jestem przeciwnikiem eutanazji, bo jest sprzeczna z przysięgą Hipokratesa. Dodatkowo trzeba podkreślić fakt, że zawsze można się pomylić. Niektóre choroby dziś nieuleczalne, dzięki postępom nauki i techniki mogą być dosłownie za 24 godziny uleczalnymi._

_ Eutanazja może być wyborem człowieka będącego w krańcowej sytuacji, gdy śmierć jest ucieczką przed cierpieniem, które nie ma żadnego sensu. Taki wybór powinien być dany człowiekowi_ - ocenił Jacek Bocheński, pisarz.

Według socjologa Ireneusza Krzemińskiego, _ w chrześcijaństwie życie ziemskie wcale nie jest największą wartością. Dlatego uważam, że ludzie, którzy są umierający, którzy z powodu cierpienia tracą jakość życia daną od Boga, właśnie w imię tej jakości życia powinni mieć prawo do eutanazji_ - dodał.

Przeciwnie wypowiedział się ksiądz Adam Boniecki. _ Ruch na rzecz eutanazji, prezentujący się jako wolnościowy, jest ruchem eksterminacyjnym. Alternatywą eutanazji nie musi być wydanie chorego na pastwę cierpień_ - przedstawił swoje zdanie.

Stanisław Lem, pisarz stwierdził: _ W zasadzie jestem za eutanazją, ale pod warunkiem rygorystycznej kontroli lekarskiej i prawnej. Osoba w stanie przyagonalnym musi podejmować decyzję, będąc w pełni władz umysłowych, aby nie bredziła lub nie żartowała._ (reb)