Triumf gen. Franco
<img src="http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/logo_AP.jpg" alt="AP" onclick='javascript:window.open("http://i.wp.pl/a/f/html/9560/ap_popup.html","ap","left=100,top=100,width=500,height=400")' style="cursor:pointer;border-style:none;vertical-align:bottom;display:inline" /> Krwawe zmagania trwały prawie trzy lata. Wojska nacjonalistów konsekwentnie opanowywały kolejne obszary Hiszpanii, a republikanie, mimo daremnych prób, nie potrafili przechylić szali zwycięstwa na swoją stronę.
Paweł Skibiński, historyk z Uniwersytetu Warszawskiego, tłumaczył w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej", że gen. Franco wygrał, bo "potrafił skutecznie zachęcić do wysiłku tę część społeczeństwa, której bliskie były katolicyzm i tradycja. Nie bez znaczenia była przewaga doświadczenia militarnego frankistów oraz błąd republikanów, którzy oparli swoje wojsko na milicji ludowej i rozwiązali regularne jednostki".
Należy również pamiętać o zaangażowaniu militarnym III Rzeszy i Włoch, które do końca wspierały nacjonalistów. Związek Radziecki przerwał dostawy w listopadzie 1938 roku, gdy republikanom skończyły się zapasy złota. Mniej więcej w tym samym czasie rozwiązano również Brygady Międzynarodowe. Pozycję republikanów podkopywały też gwałtowne konflikty i walka o władzę między partią komunistyczną a pozostałymi ugrupowaniami.
Na zdjęciu: eksplozja potężnej miny podłożonej pod pięciopiętrowy budynek na przedmieściach Madrytu, zajęty przez frankistów - zginęło aż 300 osób. Zacięte walki o stolicę Hiszpanii trwały przez cały okres wojny.