Wielka zemsta Mao
Zwykli Chińczycy nie wierzyli, że to ich ukochany lider, Mao Zedong, stoi za tragicznymi reformami. Panowało przekonanie, że to doradcy i lokalni działacze odpowiadają za całe zło.
Szaleństwa Wielkiego Skoku nie przerwał Mao, zrobił to w styczniu 1962 roku Liu Shaoqi, który był wówczas prezydentem. Publicznie nazwał klęskę głodu "katastrofą wywołaną przez człowieka", poparli go umiarkowani komuniści (m. in. Deng Xiaoping) i rozpoczął się proces naprawiania skutków reform Wielkiego Skoku.
Mao Zedong musiał usunąć się w cień, ale już układał plan powrotu oraz zemsty na Liu Shaoqi i reszcie politycznych przeciwników. Tym planem była Rewolucja Kulturalna, którą Mao zainicjował w 1966 roku i raz jeszcze poruszył całe Chiny.
Na zdjęciu: scena z czasów Rewolucji Kulturalnej, brygada kołchozowa uczy się cytatów Mao Zedonga z "Czerwonej Książeczki".
(sol / F. Dikoetter "Wielki Głód", J. Fenby, "Chiny - upadek i narodziny wielkiej potęgi", WP.PL)