Waldemar Pawlak - kandydat, który zjednoczy Polaków?

Waldemar Pawlak ukończył wydział samochodów i maszyn roboczych Politechniki Warszawskiej. W grudniu 1981roku uczestniczył w strajkach na tej uczelni. W czasie studiów, w stanie wojennym, był nauczycielem podstaw obsługi komputera w szkole podstawowej w Pacynie na Mazowszu.

Po studiach zaczął prowadzić gospodarstwo rolne w rodzinnej wsi Kamionka koło Pacyny i, jak przyznał, wówczas stał się pasjonatem internetu. Jego kariera polityczna rozpoczęła się w 1995 roku, kiedy wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, z którego lisy w 1989 roku wszedł do sejmu kontraktowego. Od tamtej pory nieprzerwanie zasiada w ławach poselskich – jest jednym z nielicznych parlamentarzystów z tak długim stażem na Wiejskiej.

W 1991roku po raz pierwszy został prezesem PSL. Miał wówczas zaledwie 32 lata. Rok później, po „"nocy teczek"”, przy poparciu prezydenta Lecha Wałęsy, został premierem. Nie udało mu się jednak sformować chrześcijańsko-ludowo-liberalnego rządu i podał się do dymisji po tzw. 33 dniach Pawlaka. Przeszedł jednak do historii jako najmłodszy szef polskiego rządu.

Po raz drugi został premierem jesienią 1993 roku, po zawiązaniu koalicji SLD-PSL. Po odwołaniu rządu Jana Olszewskiego zostało mu powierzone stworzenie nowego gabinetu. Kazik Staszewski z zespołu „Kult” napisał o tym piosenkę, która stała się znana dzięki refrenowi „Tak, Panie Waldku, Pan się nie boi, Dwie trzecie Sejmu za Panem stoi”.

Urząd premiera Waldemar Pawlak pełnił do 1995 roku. Podał się wówczas do dymisji, którą wymusił prezydent Wałęsa, grożący rozwiązaniem parlamentu.

Zasłynął jako małomówny i stroniący od dziennikarzy premier. Z okresem jego rządów związana była największa afera III RP, tzw. Trójkąt Buchacza, która pozostała niewyjaśniona. Na skutek działalności trzech ministrów związanych z PSL: Waldemara Pawlaka, Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza Skarb Państwa stracił kontrolę nad majątkiem szacowanym na 500-800 mln zł.

Również w roku 1995 Pawlak wystartował w wyborach prezydenckich, w których uzyskał 4,31% poparcia, zajmując piąte miejsce.

W 1997 roku po nieudanych dla PSL wyborach parlamentarnych przegrał rywalizację z Jarosławem Kalinowskim o stanowisko prezesa PSL i na prawie siedem lat wycofał się z polityki. Choć pozostał posłem, skupił się na pracy w biznesie. W latach 2005-2007 był prezesem zarządu Warszawskiej Giełdy Towarowej. Znalazł się wówczas na niechlubnej liście posłów, którzy najrzadziej uczestniczyli w obradach sejmu.

Powrót do pierwszej ligi rozpoczął na początku 2005 roku, gdy został ponownie wybrany na szefa PSL, rewanżując się Kalinowskiemu za porażkę sprzed lat. W 2007 roku po powołaniu koalicji PO-PSL wszedł do rządu jako wicepremier i minister gospodarki. Niektóre jego pomysły wywołują jednak konsternację ekonomistów i ludzi biznesu. Za jeden z przykładów może posłużyć jego propozycja, gdy przejęty sytuacją firm, które wpadły w tarapaty przez „opcje walutowe”, domagał się ustawowego anulowania tych umów zawartych między bankami a firmami. Został z tego powodu ostro skrytykowany przez ekonomistów.

W kryzysie wbrew ministrowi finansów proponował dopłaty z budżetu do kredytów dla obywateli, by ożywić popyt wewnętrzny. I ten pomysł spalił na panewce.

Z żoną Elżbietą ma trzech synów. Mieszka w Żyrardowie z partnerką życiową.

Sylwia Mróz, Wirtualna Polska