Badacze z Uniwersytetu Saskatchewan oraz kanadyjskich służb geologicznych GSC właśnie opublikowali opis swoich poszukiwań.
Jak wynika z komunikatu prasowego University of Saskatchewan, profesor Brian Pratt i Keith Dewing z GSC, znaleźli krater przypadkowo, dwa lata temu, podczas prac związanych ze sporządzaniem map geologicznych Wyspy Victorii.
Naukowcy zastanawiają się, jak to jest możliwe, że na wyspie, gdzie geolodzy prowadzili już badania w latach 60. i 70. XX wieku, nie zauważono wcześniej gigantycznego krateru. Jak wyjaśniał Pratt, zaintrygowały go opisy geologów w materiałach sprzed 50 lat, wspominające o nietypowych dla zachodniej Arktyki przesunięciach warstw geologicznych.
Podczas poszukiwań Pratt i Dewing znaleźli liczne fragmenty skalne o stożkowym kształcie, tzw. stożki zderzeniowe, powstające pod olbrzymim ciśnieniem w miejscach, gdzie uderzyły meteoryty. Okazało się też, że badany obszar, tak interesujący z geologicznego punktu widzenia, ma kształt okręgu, charakterystycznego dla kraterów powstałych w wyniku uderzenia meteorytu.
Na świecie znaleziono dotychczas ok. 160 podobnych kraterów. Najnowsze odkrycie, 30. tego typu w Kanadzie, nazwano kraterem Księcia Alberta; tak samo nazywa się pobliski półwysep. Dla geologów takie kratery są miejscami, gdzie można obserwować m.in. tempo erozji, mogą też dostarczać informacji przydatnych w rozstrzyganiu zagadek dotyczących masowego ginięcia gatunków w przeszłości.
