Trujące Borowiki. Te grzyby łatwo pomylić z jadalnymi okazami
Szczyt sezonu na grzyby trwa. W lasach spotkać można wielu grzybiarzy, poszukujących smacznych okazów. Wśród zbieranych owocników nie może zabraknąć borowików - grzybów uwielbianych w naszym kraju. Nie wszystkie z nich nadają się jednak do spożycia, a do pomyłek dochodzi bardzo często. Które z borowików nie są jadalne? Nie chodzi wyłącznie o "Szatana".
W polskich lasach, zwłaszcza na zachodzie i południu kraju panuje prawdziwy urodzaj. Według danych dostępnych w serwisie grzyby.pl najwięcej zebranych gatunków stanowią borowiki. Prawdziwki to jedne z najbardziej lubianych grzybów w naszym kraju. Doceniane są za swój intensywny smak i aromat. Część z nich może stanowić jednak śmiertelną truciznę. Jak je rozpoznać? Niektóre do złudzenia przypominają jadalne owocniki.
Borowiki trujące - Szatan
Borowik szatański nazywany jest także diablikiem, szatanem lub smoczym łbem. Grzyb najczęściej jest spotykany w lasach bukowych i dębowych. Jego owocniki wzrastają od lipca do października. Wygląd borowika szatańskiego sprawia, że można go pomylić z innymi grzybami, należącymi do tego samego gatunku: borowikiem ceglastoporym, borowikiem ponurym lub borowikiem purpurowym.
Borowika szatańskiego można rozpoznać po:
- Kapeluszu, który u młodych okazów na półkolisty kształt i jasny, lekko szarawy odcień. Wraz z wiekiem grzyba kapelusz nieco zmienia swoją formę i odcień, przybierając oliwkową barwę.
- Trzonie, który u młodych osobników na regularny kształt, wraz z wiekiem przybierając bardziej bulwiastą formę. Ma on charakterystyczny kolor - żółtą nóżkę pokrywa siateczka w intensywnie czerwonym odcieniu.
- Zapachu. Młode osobniki wydzielają delikatną woń, która wraz z wiekiem owocnika zaczyna intensywnie pachnieć padliną.
Zatrucie borowikiem szatańskim może powodować biegunkę, wymioty i bóle brzucha. Oprócz tego mogą pojawić się dolegliwości związane z układem nerwowym: bóle głowy, halucynacje, zaburzenia widzenia. W skrajnych przypadkach toksyny zawarte w trującym borowiku mogą spowodować uszkodzenie wątroby.
Niejadalne borowiki. Borowik korzeniasty
Borowik korzeniasty to gatunek niejadalnego grzyba, który najczęściej występuje w lasach bukowych. Jego owocniki wzrastają od lipca do września. Wygląd tego borowika upodabnia go od innego grzyba z tej rodziny - borowika żółtoporego, który również nie nadaje się do spożycia.
Owocnik borowika korzeniastego składa się z:
- Kapelusza o szarym, jasnym lub żółto-brązowym kolorze i półkulistym kształcie. Może mieć średnicę od 5 do 20 centymetrów.
- Nóżki, o żółtej barwie, która brązowieje wraz ze wzrostem owocnika. Niektóre z okazów mogą mieć czerwony pasek, który biegnie przez środek trzonu.
Zapach borowika korzeniastego jest charakterystyczny, lekko kwaśny.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Wysyp grzybów. Nie wierzyła własnym oczom
Borowik purpurowy - grzyby trujące borowiki
Borowik purpurowy to kolejny z trujących owocników, które występują w polskich lasach. Najczęściej można go spotkać w sąsiedztwie buków i dębów, w okresie od lipca do października. Ten gatunek trującego borowika jest mylony z innym, niejadalnym okazem - borowikiem szatańskim.
Borowika purpurowego można rozpoznać po:
- Kapeluszu - jasnym, z brunatnymi tonami, które wraz z wiekiem grzyba przybierają żółto-brązowy kolor.
- Trzonie, który osiąga do 20 cm długości. U młodych owocników ma on bulwiasty kształtem, który z czasem przybiera formę walca. Nóżka trującego Borowika purpurowego pokryta jest czerwonymi cętkami.
Zatrucie borowikiem purpurowym powoduje objawy podobne do tych, które występują po spożyciu borowika szatańskiego.
Trujące borowiki: Borowik ponury
Owocniki tego gatunku występują w lasach liściastych, iglastych i mieszanych. Borowiki ponure najczęściej można spotkać w okolicach jodeł i buków - rosną od czerwca do października. Grzyb ten często jest mylony z trującym borowikiem szatańskim oraz jadalnym borowikiem ceglastoporym. Część grzybiarzy sądzi, że borowik ponury nadaje się do spożycia po obróbce termicznej - zawiera on jednak silnie trujące toksyny, a przez mykologów zaliczany jest do gatunków nienadających się do spożycia.
Charakterystyka Borowika ponurego:
- Kapelusz: ma oliwkową lub żółtopomarańczową barwę. Początkowo ma półkolisty kształt, jednak z wiekiem zmienia on swoją formę na bardziej płaski lub poduchowaty.
- Trzonek: ma niejednolitą barwę, przy nasadzie intensywnie czerwony, purpurowy, a w górnej części jasnożółty do pomarańczowego. Nóżka niejadalnego borowika ponurego pokryta jest rdzawoczerwoną siateczką.
Borowik ponury jest silnie trujący w przypadku spożycia na surowo. Mykolodzy przestrzegają także przed jego zjadaniem po obróbce termicznej. Grzyb ten zawiera szkodliwe toksyny, między innymi inwolutynę, muskarynę, betainę i acetylocholinę. Objawy zatrucia pojawiają się w przeciągu od 30 minut do 3 godzin po spożyciu - w tym przypadku mogą wystąpić wymioty, ból brzucha, wzrost temperatury ciała i osłabienie, a nawet niewydolność nerek.
Każdego roku przed zbiorem nieznanych gatunków przestrzegają Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne, Lasy Państwowe i Ministerstwo Zdrowia. Spożycie trujących i niejadalnych gatunków może mieć bowiem tragiczne skutki.
Trwa ładowanie wpisu: twitter