Tamara Łempicka w Google Doodle. Kim była?

Tamara Łempicka była "nienasycona seksualnie, teatralna, elegancka, bystra i utalentowana", a do tego "romansowała z każdym mężczyzną i każdą kobietą, których uznała za pięknych". Nie brakowało też seksu grupowego w pyle kokainy i oparach alkoholu oraz romansów z prostytutkami i marynarzami. Tak jak większość kobiet tamtej epoki konsekwentnie się odmładzała, konfabulując przy okazji na temat swojego pochodzenia. Twierdziła, że urodziła się i wychowała w Warszawie, podczas gdy naprawdę przyszła na świat w 1898 r. w Moskwie. Zawsze uważała się za Polkę.

Była jednym z trojga dzieci zamożnego żydowsko-polskiego małżeństwa. Często podróżowała do Petersburga, gdzie mieszkała siostra matki wraz z mężem, zamożnym prawnikiem Maurycym Stifterem. Tam też poznała przyszłego męża Tadeusza Łempickiego.

Dzisiejszy Google Doodle uhonorował malarkę w 120. rocznicę jej urodzin. Łempicka wstrząsnęła artystycznym światem poprzez odważne, stylizowane portrety i akty celebrytów w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. To czołowa przedstawicielka art déco. Zdobyła nawet przydomek "Baronowa z pędzlem".

Już w wieku 10 lat namalowała pierwszy portret swojej młodszej siostry. W młodości fascynowała się włoskimi malarzami renesansu. W 1917 r. wraz z poznanym dwa lata wcześniej mężem Tadeuszem uciekli z ogarniętej rewolucją Rosji do Paryża. Tam Łempicka zaczęła malować w celach zarobkowych. Pierwszy raz jej prace zostały wystawione w 1922 roku. Jej prace szybko zyskały uznanie, a sama wkrótce stała się sławna jako portrecistka Tamara de Lempicka. W latach 30. XX wieku jej kariera sięgnęła szczytu.

Podstawą jej sukcesu był właściwy dobór klienteli. Wprawdzie Łempicka malowała wiele osób anonimowych, które zafascynowały ją swoją urodą, ale dobrze za obrazy płacili tylko ludzie zamożni i wpływowi. Łempicka doskonale to rozumiała, dlatego zabiegała o odpowiednią klientelę i portretowała wielu arystokratów, przemysłowców oraz finansistów.

Doskonale też bawiła się w towarzystwie André Gide'a, który uwielbiał odwiedzać bary, gdzie "wszystko było wolno", a klientelę stanowili głównie transwestyci i homoseksualiści obojga płci. W 1924 r. Tamara Łempicka namalowała znakomity, sugestywny portret Gide'a, który przyniósł jej duży rozgłos w artystycznym świecie Paryża.

Jej temperament, nawyki i upodobania spowodowały, że jej mąż zaczął domagać się rozwodu. Orzeczono go w 1931 roku, a zaraz po tym Tamara wdała się w romans z światowej sławy naukowcem, Rosjaninem Siergiejem Woronowem. Romansowała też z piosenkarką Suzy Solidor, nie przestawała też "uganiać się za mężczyznami". Ze starszymi i zamożniejszymi "spędzała czas na spotkaniach towarzyskich", natomiast z "młodszymi i przystojniejszymi szła do łóżka".

Wkrótce wyszła za mąż po raz drugi - za bogatego arystokratę Raoula Kuffnera de Dioszegh. Jego rodzina posiadała kiedyś największe dobra ziemskie w monarchii Habsburgów, a po I wojnie skoncentrowała swoje interesy na terenie Węgier. Baron dał się usidlić jak zwykły młodzik. Nieprzytomnie zakochany oświadczył się Tamarze, która uzyskała od niego przyrzeczenie zachowania "swoich przyjaciół, swoich kochanków, pracowni, kariery i wolnego czasu. Zaoferował jej wolność z arystokratycznym tytułem i swoimi finansami".

Pobrali się na początku lutego 1934 roku, Tamara zdobyła wreszcie upragnioną stabilizację finansową, a do tego mąż był wielkim admiratorem jej talentu. Poza tym uwielbiał luksus i dobrą kuchnię, imponował też znakomitymi manierami prawdziwego arystokraty.

W lutym 1939 r., w obawie przed prześladowaniami ze strony reżimów totalitarnych, wraz z mężem przeprowadziła się do USA. Był to jednak koniec wielkiej kariery Tamary Łempickiej. Pomimo pierwszych sukcesów jej sztuka w Ameryce ostatecznie się nie przyjęła, a po wojnie w sztuce europejskiej pojawiły się nowe prądy. Do końca życia jednak malowała dla przyjemności, a zmarły w 1961 r. Kuffner zabezpieczył ją w testamencie. Ostatnie lata życia spędziła w meksykańskiej Cuernavace u stóp wulkanu Popocatépetl. Tam też zmarła 16 marca 1980 r.

Google Doodle to okazjonalne wersje logo wyszukiwarki. Po raz pierwszy ten format firma wykorzystała 20 lat temu, gdy założyciele Google’a chcieli zakomunikować swoją obecność na festiwalu Burning Man na pustyni Nevada. Drugie "o" zastąpiono wtedy logiem festiwalu.

Źródło: radiogdansk.pl

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl