wolne miasto gdańsk

Polscy kolejarze, robotnicy, księża, nauczyciele z Wolnego Miasta Gdańska od września 1939 byli więzieni w Viktoriaschule. 82 lata później władze Gdańska wraz z mieszkańcami uczcili ich pamięć. - Ojca aresztowano już 27 sierpnia. Był kolejarzem, wywabiono go z pociągu - mówiła córka jednego z wówczas uwięzionych.

Radni PiS z Gdańska złożyli w Radzie Miasta oświadczenie ws. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Chcą oddać hołd pomordowanym powstańcom i oczekują "jednoznacznego potępienia nazistowskich, niemieckich rządów w Wolnym Mieście Gdańsku".

23 września 1922 roku Sejm przegłosował ustawę, która dała początek jednemu z najbardziej spektakularnych przedsięwzięć w historii Polski. Gdynia wyrosła w miejscu, gdzie przez wieki znajdowały się jedynie rybackie wioski. W 1921 roku polskie władze przeprowadziły tutaj pierwszy spis powszechny. Wynikało z niego, że Gdynię zamieszkuje 1268 mieszkańców. Pięć lat później, kiedy miejscowość uzyskała prawa miejskie, było ich już 12 tys. Krótko przed wybuchem II wojny światowej Gdynię zamieszkiwało 127 tys. osób.

Liga Narodów powierzyła Polsce lądową obronę Wolnego Miasta Gdańska, przyznała prawo stacjonowania polskim okrętom wojennym w porcie gdańskim oraz miejsce na skład amunicji na Westerplatte. Koleje gdańskie przeszły pod zarząd Polskich Kolei Państwowych.

Sprzeciw Lloyd George’a, delegata Wielkiej Brytanii w Radzie Najwyższej Ententy, w sprawie przyłączenia Gdańska do Polski spowodował ogłoszenie Gdańska Wolnym Miastem.

Terytorium niezależne, formalnie pod protektoratem Ligi Narodów, istniejące w latach 1920-1939. W granicach państwa-miasta znalazły się również Żuławy Wiślane i Sopot. Większą część ludności stanowili Niemcy, Polacy stanowili kilkanaście procent mieszkańców.