prl(strona 13/28)

To już prawdopodobnie koniec batalii sądowej o ustalenie winnych wprowadzenia stanu wojennego. Pierwszy sekretarz KC PZPR Stanisław Kania został ostatecznie uniewinniony od zarzutu udziału w grupie przestępczej, która odpowiada za stan wojenny. Śledczy zarzucili Kani, że podpisał dwa dokumenty przygotowujące stan wojenny i przewidujące m.in bezprawne pozbawianie wolności.

Może zostać umieszczony na Cmentarz Żołnierzy Radzieckich

Był 20 grudnia 1981 roku. Od tygodnia obowiązywał w Polsce stan wojenny. Wprowadzono godzinę policyjną, wyłączono telefony, zamknięto kina i teatry, zawieszono działalność związków zawodowych. Trzech znajomych odwiedziło Wiesława Sokoła, absolwenta Wydziału Melioracji Wodnych we Wrocławiu. - Pryskamy na Zachód. Granice zamknięte, więc pozostaje tylko porwanie samolotu - zakomunikowali. Pan Wiesiek pomyślał, że skoro nie da się zmienić ustroju, to najwyższy czas zmienić kraj - pisze z Berlina Izabella Jachimska w artykule dla WP.PL.

Wyprzedaż towarów z epoki PRL obejmie wszystko co powstało przed 1990 rokiem w demoludach, to co można było kupić w Peweksie albo Baltonie

8 marca br. mija 46 lat od wiecu studentów na Uniwersytecie Warszawskim, który pociągnął za sobą falę protestów w całym kraju. Był początkiem wydarzeń Marca 1968 roku, czyli kryzysu politycznego, związanego z niezadowoleniem społeczeństwa oraz walką wewnątrz rządzącej PZPR. Partyjne rozgrywki toczyły się w atmosferze antysemickiej i antyinteligenckiej propagandy. W jej wyniku z kraju wyemigrowało kilkanaście tysięcy obywateli polskich pochodzenia żydowskiego.

Dlaczego opowieść o oporze i walce w PRL to najczęściej opowieść mężczyzn? Poznaj stołeczne opozycjonistki z tego okresu!

Cykl wykładów i spacerów po socrealistycznej Warszawie

Dzięki ułańskiej fantazji i bezczelności, kpt. Jan Kosowicz, w przebraniu oficera Ludowego Wojska Polskiego, pod okiem bezpieki, przeprowadził serię brawurowych akcji na rzecz podziemia antykomunistycznego. Codziennie wchodził do więzienia na Mokotowie, aby wraz z uzbrojoną eskortą zabierać stamtąd niemieckich więźniów, którzy pracowali dla niego w warsztatach samochodowych.

Większość radnych uznała pomysł za mało zabawny

Legenda opozycji demokratycznej i "Solidarności", działacz polityczny i obrońca praw człowieka, kawaler Orderu Orła Białego, "największy twardziel Rzeczpospolitej", człowiek prawy i wrażliwy na ludzką krzywdę - tak zmarłego Zbigniewa Romaszewskiego wspominają jego przyjaciele, dawni działacze opozycji.

Spotkanie w środę 12 lutego

- Ja w ogóle nie wiedziałem o żadnych szpiegach, którzy uciekli, czy nie uciekli. Ja byłem przecież od spraw, które się ujawnia publicznie - powiedział Jerzy Urban. Były rzecznik rządu PRL dodał, że o ucieczce Ryszarda Kuklińskiego dowiedział się w 1983 roku. Jak tłumaczył, Kuklińskiego nie ujawnili Amerykanie. - Ja go ujawniłem - stwierdził. Urban wyjaśniał, że Kukliński znał mniej więcej termin i sposoby wprowadzenia stanu wojennego, a nie zawiadomił o tym Solidarności. Jak wspominał, zaprosił do siebie amerykańskiego korespondenta "Washington Post" i "mu to poufnie powiedział".

6 lutego 1989 roku, przedstawiciele komunistycznej władzy i solidarnościowej opozycji zasiedli do rozmów przy "Okrągłym Stole", które miały doprowadzić do porozumienia i wspólnego rozwiązywania konfliktów społecznych. Obrady te zapoczątkowały przemiany polityczne w naszym kraju, w tym częściowo wolne wybory do Sejmu, tzw. wybory czerwcowe. Już w trakcie obrad "Okrągły Stół" był ostro atakowany przez część opozycji. Biorących w nich udział działaczy "Solidarności" nazywano zdrajcami i kolaborantami. Krytykowany był niedemokratyczny sposób wyłonienia reprezentacji "Solidarności".

6 lutego 1989 roku, przedstawiciele komunistycznej władzy i solidarnościowej opozycji zasiedli do rozmów przy "Okrągłym Stole", które miały doprowadzić do porozumienia i wspólnego rozwiązywania konfliktów społecznych. Obrady te zapoczątkowały przemiany polityczne w naszym kraju, w tym częściowo wolne wybory do Sejmu, tzw. wybory czerwcowe. Już w trakcie obrad "Okrągły Stół" był ostro atakowany przez część opozycji. Biorących w nich udział działaczy "Solidarności" nazywano zdrajcami i kolaborantami. Krytykowany był niedemokratyczny sposób wyłonienia reprezentacji "Solidarności".

Wielka Brytania jako pierwsze państwo NATO w Europie ogłosiła sankcje gospodarcze wobec PRL i ZSRR za wprowadzenie stanu wojennego.

Wśród najważniejszych działaczy PZPR Moskwa miała swoich faworytów, którzy mogli liczyć na szczególną przychylność i protekcję. Był wśród nich m.in. Edward Gierek. Kreml nie ufał jednak w pełni władzom PRL, dlatego działania polskiego rządu uważnie obserwowała sieć agentury. Jej szkielet tworzyło około 800 sowieckich oficerów, którzy po 1954 roku pracowali w wojsku, ministerstwach i najważniejszych urzędach centralnych. Do dziś nie jest jasne, czym naprawdę się zajmowali.

Kiedy w niedzielę 20 grudnia 1970 r. miliony Polaków zobaczyły w telewizji Edwarda Gierka, wybranego właśnie na nowego I sekretarza KC PZPR, powszechne było poczucie ulgi. Po czternastu latach rządów dawno już zapomniano o entuzjazmie, jaki budził w przeszłości Władysław Gomułka. Jego upadek był równoznaczny nie tylko z przerwaniem przelewu krwi na Wybrzeżu, ale i nadzieją na poprawę położenia milionów Polaków, którzy z oburzeniem przyjęli podwyżkę cen żywności na kilkanaście dni przed Bożym Narodzeniem.

Wewnątrz kłębił się tłum. Kolejkę stanowił niekończący się korowód, trudno było się zorientować, kto należy do "ogonka", a kto chce tylko popatrzeć. A było na co. Rzucono bezkartkowe słodycze, kawę i jakieś owoce - wspomina Internautka Lucyna Turek. Przed Bożym Narodzeniem, te pozornie zwyczajne produkty, w PRL dla wielu były trudnym do zdobycia rarytasem.

Urodził się Edward Gierek, polityk, działacz komunistyczny, I sekretarz KC PZPR. Po wydarzeniach w grudniu 1970 roku przejął władzę z rąk ekipy Władysława Gomułki. Gierek obiecywał intensywny rozwój kraju. Jego polityka otwarcia na Zachód i niemal nieograniczonego korzystania z kredytów gwarantowanych przez państwo doprowadziła do gigantycznego zadłużenia kraju bez spodziewanych efektów gospodarczych. Gierek został odsunięty z urzędu 28 sierpnia 1980 roku w wyniku strajków, które wybuchły na Wybrzeżu i ogarnęły cały kraj. Zmarł 29 lipca 2001 roku.