kampania wrześniowa(strona 2/2)

Gdyby Niemcy ruszyli do ataku 26 sierpnia 1939 roku, jak wcześniej planowali, kampania zakończyłaby się dla Polski blamażem. Niemieccy sztabowcy byli świadomi, że demaskuje to w znacznym stopniu najważniejsze kierunki planowanego działania. Byli absolutnie pewni, że polski wywiad płytki wykorzysta bezwzględnie ten podarunek "austriackiego kaprala". Tymczasem nie nastąpiła żadna korekta polskiego ustawienia.

Nasze archiwa, szyfry i nasi agenci znaleźli się w rękach wroga z winy oficerów Oddziału II Sztabu Głównego. Za błąd polskiego wywiadu najwyższą cenę zapłacili Polacy i Niemcy zbierający i przekazujący informacje o III Rzeszy dla II RP - zostali skazani na śmierć. Wielu z nich ścięto głowy gilotyną.

Oddziały Armii Czerwonej po dwudniowych walkach zajęły Wilno. Starty po stronie polskiej są nieznane, natomiast po stronie rosyjskiej według oficjalnego raportu, zginęło 13 żołnierzy rosyjskich, a 24 zostało rannych.

Instrukcja szefa MSZ Józefa Becka dla ambasadora RP w Moskwie, raport konsula RP w Czerniowcach Tadeusza Buynowskiego i paszport dyplomatyczny pracownika MSZ - to niektóre z mało znanych dokumentów dotyczących agresji ZSRR na Polskę opublikowanych na stronie MSZ.

17 września 1939 roku, zgodnie z tajnym protokołem Paktu Ribbentrop-Mołotow, Armia Czerwona przekroczyła granice naszego kraju, a Związek Radziecki złamał pakt o nieagresji z Polską, który miał obowiązywać do końca 1945 roku. Na okupowanych ziemiach polskich Sowieci objęli represjami, według różnych szacunków, od półtora do dwóch milionów Polaków.

9 września 1939 r. rozpoczęła się największa bitwa w czasie wojny obronnej Polski w 1939 roku. Była jednocześnie jedyną, przeprowadzoną na tak wielką skalę operacją zaczepną przeciwko III Rzeszy, aż do 1941 roku. Bitwę stoczyły polskie armie "Poznań" i "Pomorze" z 8 i 10 armią niemiecką. Mimo początkowych sukcesów, bitwa zakończyła się klęską naszych wojsk, jednak Niemcy zostali zmuszeni do zmiany planów operacyjnych, przez co opóźnił się moment zdobycia przez nich Warszawy.

9 września 1939 r. rozpoczęła się największa bitwa w czasie wojny obronnej Polski w 1939 roku. Była jednocześnie jedyną, przeprowadzoną na tak wielką skalę operacją zaczepną przeciwko III Rzeszy, aż do 1941 roku. Bitwę stoczyły polskie armie "Poznań" i "Pomorze" z 8 i 10 armią niemiecką. Mimo początkowych sukcesów, bitwa zakończyła się klęską naszych wojsk, jednak Niemcy zostali zmuszeni do zmiany planów operacyjnych, przez co opóźnił się moment zdobycia przez nich Warszawy.

Rozpoczęła się naziemna obrona Warszawy kierowana przez generałów - Waleriana Czumę, Juliusza Rómmla, Tadeusza Kutrzebę oraz komisarza cywilnego prezydenta Stefena Starzyńskiego. Obrona stolicy trwała 20 dni i wzięli w niej udział oprócz żołnierzy liczni ochotnicy cywilni. 28 września na terenie fabryki Skoda na Rakowcu została podpisana umowa kapitulacyjna, ze strony polskiej przez generała Kutrzebę, ze strony niemieckiej - generała Johannesa Blaskowitza.

Cenzura w PRL nie chciała pokazywać, jak niewielki teren zajęły wojska niemieckie przed 17 września. Mogłoby się okazać, że o upadku Rzeczypospolitej Polskiej nie zadecydował niemiecki Wehrmacht, a Armia Czerwona. W żadnej chyba książce nie ma przedstawionego stanu Wojska Polskiego w przededniu sowieckiej agresji. Wojna z III Rzeszą miała być wojną koalicyjną: z pomocą mieli przyjść nam sojusznicy: Brytyjczycy i Francuzi. I tu pojawia się kolejny mit: o tym, że zostaliśmy przez nich zdradzeni. Tymczasem prawda jest dużo bardziej złożona. Francuzi mieli ruszyć "wielką ofensywą" 15 dnia mobilizacji - pisze dr Tymoteusz Pawłowski w artykule dla WP.PL.

W mediach II wojna światowa zaczęła się od kłamstwa. Kłamali wszyscy: Niemcy, Sowieci, Francuzi i Polacy. W 1939 r. media wszystkich stron konfliktu próbowały wpływać na rzeczywistość dokonując bezczelnych i kuriozalnych manipulacji. Część z nich okazała się skuteczna.

SS i Abwehra przygotowały pod kryptonimem "Himmler" "prowokację gliwicką". Grupa przebrana w mundury polskie opanowała wieczorem radiostację w Gliwicach, a następnie nadała przemówienie w języku polskim nawołujące do wojny z Niemcami.

Zestrzelił niemieckie samoloty w wojnie obronnej 1939 r. i w czasie obrony Francji, w Bitwie o Anglię został asem brytyjskiego lotnictwa. Ciężko ranny dostał się do niemieckiej niewoli, udało mu się uciec dopiero za trzecim razem. Po wojnie jako ostatni dowódca Dywizjonu 303 mjr Witold Łokuciewski odmówił udziału polskich lotników w wielkiej defiladzie w Londynie. Anglicy nie chcieli drażnić Stalina, dlatego nie zaprosili żadnej z polskich formacji walczących u boku Aliantów. Polscy piloci mieli pokazać się jako jedyni.

1 września 1939 r., nim mieszkańców Gdańska obudzi salwa burtowa hitlerowskiego pancernika Schleswig-Holstein, na jednym z lotnisk Luftwaffe trwa ożywiony ruch. W powietrze wchodzą Stukasy 3. eskadry 1. Pułku Bombowców. Lecą ze specjalną misją. Mają ochronić most na rzece przed wysadzeniem. Wydawać się może, że coś jest nie tak. Bombowce nie nadają się specjalnie do ochrony...

Ministerstwo Obrony Narodowej uhonoruje jednego z największych bohaterów Września 1939 roku - kpt. Władysława Raginisa, dowiedziała się "Rzeczpospolita".

- Czułem, że dostajemy nożem w plecy - Antoni Rogucki, weteran września 1939 roku wspomina 17 września.

- Mam odwagę powiedzieć, że nie o taką wolność walczyliśmy - o ludzkich zmaganiach w czasach wojny mówi Wirtualnej Polsce Halina Miroszowa - była sanitariuszka, członkini Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.