Rozpoczęła się bitwa nad Bzurą
9 września 1939 r. rozpoczęła się największa bitwa w czasie wojny obronnej Polski w 1939 roku. Była jednocześnie jedyną, przeprowadzoną na tak wielką skalę operacją zaczepną przeciwko III Rzeszy, aż do 1941 roku. Bitwę stoczyły polskie armie "Poznań" i "Pomorze" z 8 i 10 armią niemiecką. Mimo początkowych sukcesów, bitwa zakończyła się klęską naszych wojsk, jednak Niemcy zostali zmuszeni do zmiany planów operacyjnych, przez co opóźnił się moment zdobycia przez nich Warszawy.
Do walk doszło na Równinie Kutnowskiej (stąd nazywane są też bitwą pod Kutnem), na zachód od Warszawy, w rejonie: Łęczycy, Kutna, Łowicza i Sochaczewa. Przeciwko wojskom niemieckim walczyły: armia "Poznań", dowodzona przez generała Tadeusza Kutrzebę, i armia "Pomorze", na czele której stał generał Władysław Bortnowski. Celem uderzenia było zmuszenie Niemców do zaprzestania pościgu za odchodzącymi do wschodniej Polski armiami: "Prusy", "Lublin", "Kraków", "Karpaty".
Szacuje się, że w bitwie zginęło 15 tysięcy polskich żołnierzy, a 50 tysięcy zostało rannych. Do niewoli dostało się około 100 tysięcy Polaków. Po stronie niemieckiej straty wyniosły od 6 do 8 tysięcy poległych oraz 4 tysiące jeńców. Niemcy stracili też 50 czołgów, 20 dział i 100 samochodów.
Bitwa przebiegała w trzech fazach, pierwsze dwie miały charakter działań zaczepno-obronnych, podejmowanych przez stronę polską, trzecia wyłącznie charakter obronny. Po początkowych sukcesach sił polskich, które zmusiły armie niemieckie do wstrzymania marszu na Warszawę, Niemcy rozpoczęli natarcie w celu okrążenia polskich armii. Większość naszych wojsk została rozbita, jednak części z nich udało się przez Puszczę Kampinoską dotrzeć do Warszawy.
Bitwa, mimo że w końcowym rezultacie zakończyła się klęską armii "Pomorze" i "Poznań", spełniła ważne zadanie operacyjno-strategiczne. Zmusiła dowództwo niemieckie do zmiany planu działań i opóźniła kapitulację Warszawy.
Walki żołnierzy polskich nad Bzurą zostały upamiętnione napisem na jednej z tablic na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie oraz na zniczu Grobu Nieznanego Żołnierza w Krakowie.
