Rekrutacja do szkół średnich 2019. Najlepsze licea oblężone przez olimpijczyków. Psycholog: "robimy im świństwo"

Walka o miejsce w dobrym ogólniaku przypomina taką, jaka jeszcze do niedawna toczyła się o najbardziej prestiżowe kierunki studiów na najlepszych uniwersytetach w kraju.

Do warszawskiego Staszica startowało więcej olimpijczyków niż było miejsc. Efekt? 5 klas złożonych wyłącznie z laureatów olimpiad przedmiotowych. Telefon w szkole musi się urywać, dyrekcja nie miała chwili na rozmowę.

Pierwsza próba za młodymi ludźmi. – Teraz stres będzie im towarzyszył przez kolejne 3-4 lata nauki w liceum – ocenia w rozmowie z WP psycholog UW dr Aleksandra Piotrowska. I dodaje: – To my, dorośli, robimy im świństwo.

Psycholog: to wina dorosłych

Psycholog z Pracowni Psychologii Edukacyjnej Wydziału Pedagogicznego UW porównuje tegoroczną rekrutację do nieudanego wychowywania szczeniaków:

– Kiedy tresuje się małe psy i chce się, żeby walczyły i były figtherami, to dba się o to, żeby na pewno w pierwszych walkach zwyciężały – mówi dr Piotrowska. Jej zdaniem, taki same warunki powinno się stworzyć młodym ludziom. – Powinniśmy dbać o nasze dzieci i chronić je przed niepowodzeniami, dopóki są na tyle młode, że nie potrafią dobrze radzić sobie ze stresem.

Psycholog UW jest przekonana, że tegoroczna rekrutacja była czymś zupełnie odwrotnym. – My fundujemy dzieciakom ogromne obciążenie. One wiedzą, że szkoła szkole jest nierówna, jeśli chodzi o szanse na kolejne etapy edukacji. A jeszcze do tego wszystkiego my – dorośli, rodzice, nauczyciele – wzmacniamy presję, podkreślając, jak wielkie znaczenie ma liceum, które się kończy – tłumaczy nam Piotrowska.

Robienie tragedii z tego, że ktoś nie dostał się do szkoły pierwszego wyboru jest krzywdzeniem dziecka. Ekspertka radzi rodzicom wstrzemięźliwość. – Naprawdę często mam ochotę im powiedzieć: nie przesadzajmy, nauka nie jest najważniejsza. To jeden z elementów życia, a nie całe życie - dodaje.

Psycholog: depresja spowszednieje

Dr Aleksandra Piotrowska od kilku miesięcy pracuje z uczennicami, które mają depresję. - Świadomość tego, co się dzieje i co powtarzają im nauczyciele i rodzice jest dla nich trudna. Nie potrafią sobie z tym poradzić – przyznaje.

Psycholog wyjaśnia: - 13-14 lat to jest taki czas, kiedy jeszcze bardzo istotnie kształtuje się samoocena. Samoocena zaniża się w naturalny sposób. Dzieciaki są u progu okresu dojrzewania, zmieniają się fizycznie, tracą pewność, bo ich ciało się zmienia. Do tego dodać niepowodzenia w takich niezwykle ważnych dziedzinach, jak nauka. Oni się nie proszą o te egzaminy i cały ten cyrk. My im to fundujemy – ocenia Piotrowska.

Najlepsi, czyli najtrudniejsi

Rekrutacja to dopiero początek obciążającego doświadczenia, jakim będzie nauka w prestiżowym i popularnym liceum. Dlaczego? Według psycholog UW, z wychowawczego punktu widzenia najbardziej wartościowe środowisko wychowawcze to jak najbardziej zróżnicowane środowisko – intelektualnie, klasowo, z punktu widzenia kompetencji. W tym najlepszych liceach tego zróżnicowania nie będzie.

- Nie wiem komu bardziej współczuć w tych prestiżowych i najlepszych liceach – uczniom czy nauczycielom. Bo co jeszcze taki nauczyciel może zaproponować fascynującego olimpijczykom, którzy poznali już całą podstawę programową? Oczywiście w tych najlepszych szkołach uczą bardzo doświadczeni nauczyciele, którzy sobie z tym poradzą – zapewnia.

Niebezpiecznie zadarte nosy

Uczniowie przetrwają 3-4 lata w szkole średniej, poradzą sobie z presją. Co dalej? Rodzime uniwersytety mogą okazać się zbyt skromne.

- Mam nadzieję, że dzięki mądrym nauczycielom, nie dojdzie do czegoś takiego jak chów geniuszy. Tylko, że ci młodzi ludzie zechcą spotykać się z rodzącymi się w tym czasie miłościami, będą fascynować się koszykówką, kajakami. Na tym polega nasze zadanie. Nie można ograniczać tych lat, bardzo ważnych dla rozwoju człowieka, tylko do nauki. To koszmarny błąd - podkreśla dr Aleksanra Piotrowska.

A co z wyjazdami po maturze? - Zachęcam młodych ludzi, żeby wyjeżdżali, studiowali gdzie się da. W ramach zbierania, kolekcjonowania doświadczeń. Niech rok studiują w Ameryce Południowej, rok w Azji, a rok na Harvardzie. To bardzo wzbogaca człowieka. Ale warto pamiętać, że jest różnica, jeśli to jest wybór człowieka, bo jest ciekawy świata i chce zobaczyć, jak jest w innych miejscach, a zupełnie inaczej, jeśli musi, że tutaj wszystko co można, to już osiągnął. W młodych ludziach może się pojawić takie przekonanie i zaczną nosić nosy absurdalnie wysoko zadarte - ostrzega psycholog.

Dr Piotrowska podsumowuje: - Trzymam kciuki, żeby uczniowie trafiali na mądrych nauczycielach, którzy przytrzymają ich bliżej ziemi. I że będą żyć, ani tylko się uczyć.

Masz news, zdjęcie lub film związany z pogodą? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl