Pogrzeb Wojciecha Fangora
Zmarł 25 października w Warszawie
Pożegnanie Wojciecha Fangora
We wtorkowe popołudnie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie odbył się pogrzeb Wojciecha Fangora. Malarz, grafik i rzeźbiarz, zmarł 25 października w Warszawie. Miał 92 lata.
Jako autor ponad 100 plakatów Wojciech Fangor współtworzył polską szkołę plakatu, która w latach 60. zdobyła międzynarodowy rozgłos.
(WP, PAP, oprac.: mg)
Jego malarstwo to przede wszystkim studium światła
Wojciech Fangor zaliczany jest do grona najwybitniejszych polskich artystów XX wieku. Jego malarstwo to przede wszystkim studium światła. Abstrakcyjne, iluzjonistyczne obrazy pojawiły się w jego twórczości już w latach 50., wyprzedzając o kilka lat zaistnienie opt-artu w sztuce. Malarz skupił się wtedy na obrazowaniu iluzji przestrzeni na płótnie.
Struktury przestrzenne i rzeźby
- Moje zainteresowania przestrzenne były intuicyjnie obecne we wszystkich moich obrazach, ale bardziej skoncentrowane i świadome od późnych lat 50. Od tego czasu nie tylko malowałem obrazy, które emanują przestrzenią na zewnątrz, tak jak te koła czy fale, ale również robiłem struktury przestrzenne i rzeźby - mówił w jednym z wywiadów Wojciech Fangor.
Już w wieku kilku lat wiedział, że chce być malarzem
- W życiu, poza genami, które się ma, olbrzymią rolę odgrywają przypadki - miejsca, czasu, zdarzeń na pozór szczęśliwych, a czasem na pozór nieszczęśliwych, które okazują się zbawienne. Mając lat trzy czy cztery malowałem jak wszystkie dzieci, ale w wieku 6-7 lat chciałem być malarzem, pociągało mnie to, oglądałem albumy i obrazy - wspominał Wojciech Fangor w wywiadzie dla Polskiej Agencji Prasowej.
Malarz początkowo interesował się kubizmem
W czasach stalinizmu zaczął tworzyć prace zgodne z doktryną socrealizmu. W 1951 roku namalował obraz "Matka Koreanka", jedno z kanonicznych dzieł malarstwa socrealistycznego. Za tę oraz inną pracę - obraz "Lenin w Poroninie" - zdobył drugą nagrodę na 2. Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie w 1951 roku.
Po śmierci Stalina zrezygnował z socrealistycznej konwencji
W latach 1953-61 Wojciech Fangor pracował w Zakładach Artystyczno-Badawczych warszawskiej ASP.
Ta awangardowa pracownia, działająca w ramach Wydziału Architektury Wnętrz, opracowywała w okresie realizmu socjalistycznego nowatorskie projekty architektoniczne, wnętrzarskie i wzornictwa przemysłowego. Wojciech Fangor pracował m.in. nad zespołem sportowym "Warszawianka" i wnętrzami dworca Warszawa-Śródmieście.
Zamieszkał w USA
W 1961 roku Wojciech Fangor wyjechał z Polski do Berlina Zachodniego, potem do Anglii. W 1966 roku zamieszkał w USA. W 1965 roku jego iluzjonistyczne obrazy trafiły na wystawę "The Responsive Eye" ("Reagujące oko") w Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
W 1970 roku dzieła Fangora, jako jedynego polskiego artysty w historii, zostały pokazane na monograficznej wystawie w Muzeum Solomona Guggenheima w Nowym Jorku.
W 1999 roku Fangor wrócił do Polski, zamieszkał we wsi Błędów k. Warszawy.
W 2012 roku w Muzeum Narodowym w Krakowie zorganizowano retrospektywną wystawę pt. "Przestrzeń, jako gra", na której zgromadzono blisko 200 prac artysty.
Malarstwa uczył się u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego
Wojciech Fangor urodził się w 1922 roku w Warszawie. Malarstwa uczył się prywatnie u Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego, w 1946 roku otrzymał zaocznie dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
