Z wielkim hukiem (przekłuto 7 baloników) Juliusz Puchalski i Zbigniew Ziomecki zainaugurowali we wtorek w warszawskim Muzeum Karykatury jubileuszową wystawę zatytuowaną "Oldboje dobrego humoru". Wystawę zorganizowano w 50-lecie pracy twórczej obu Artystów.
Obaj rysownicy przez lata byli "podporą i filarem" tygodnika "Szpilki", współpracowali też z wieloma tytułami prasowymi m.in. z "Polityką" i trwale wpisali już zapisali się w historię karykatury polskiej.
Juliusz Puchalski urodził się 12 maja 1930 roku w Warszawie. Jest absolwentem Państwowego Liceum Technik Teatralnych oraz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Debiutował w 1952 roku na łamach tygodnika "Szpilki", gdzie uczył się rzemiosła satyrycznego pod okiem tak znakomitych karykaturzystów jak Jerzy Zaruba i Eryk Lipiński. W 1954 roku został kierownikiem graficznym "Szpilek" i pełnił tę funkcję przez 20 lat, do 1974 roku. Współpracował również z wieloma wydawnictwami książkowymi. Jego rysunki publikowała prasa humorystyczna w kraju i zagranicą, między innymi niemiecki "Pardon", rosyjski "Krokodyl" i czeski "Rohač". W 1987 roku rozpoczął współpracę z dziennikiem "Rzeczpospolita".
Obok rysunku satyrycznego uprawia wszystkie formy grafiki użytkowej, wśród nich ilustrację książkową i plakat. Jest również twórcą filmów animowanych, które były wielokrotnie nagradzane na przeglądach i festiwalach filmowych. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień otrzymywanych na krajowych i międzynarodowych salonach humoru i satyry oraz wystawach plakatu.
Wystawy indywidualne prac Juliusza Puchalskiego gościły kilkakrotnie w Warszawie, Wrocławiu, Elblągu, Olsztynie i w wielu innych miastach w całym kraju. Swoje prace prezentował również na wystawach i festiwalach humoru poza granicami Polski. Jego rysunki są stale obecne w konkursach i na pokazach zbiorowych organizowanych przez warszawskie Muzeum Karykatury (ostatnio: "Szpilki 60 lat" 1995, "Prezydenci i nie tylko" 1996, "Posterunek satyry" 1996, "Święta, święta" 1997, "Panorama karykatury polskiej 1948-1998" 1998, "II Salon SPAK" 2000, "Żart i humor w plakacie polskim 1950-2000" 2000). W 1990 roku Muzeum Karykatury było organizatorem indywidualnej wystawy prac Juliusza Puchalskiego.
Zbigniew Ziomecki urodził się 19 lutego1930 roku w Warszawie. Rysunku uczył się w warszawskim Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Jako rysownik i karykaturzysta debiutował w 1951 roku w tygodniku satyrycznym "Mucha". W 1952 roku podjął współpracę z tygodnikiem satyrycznym "Szpilki". Jego prace ukazywały się na łamach "Szpilek" aż do początków lat dziewięćdziesiątych. Rysował również do takich polskich pism satyrycznych jak "Kaktus", "Karuzela" oraz zagranicznych: "Dikobraz" i "Rohač" (dawna Czechosłowacja), "Pardon" i "Eulenspiegel" (Niemcy), "Pavliha" (Jugosławia), "Krokodyl" (Rosja), czy "Voice of Art" (Stany Zjednoczone). Jego rysunki zamieszczały takie dzienniki i czasopisma jak "Express Wieczorny", "Życie Warszawy", "Trybuna Ludu", "Perspektywy" i i. W latach 80. i 90. współpracował z tygodnikiem "Polityka".
Prezentował swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych, konkursach i festiwalach rysunku satyrycznego w kraju oraz zagranicą. Jego rysunki stale pojawiają się na wystawach i pokazach pokonkursowych w Muzeum Karykatury w Warszawie (ostatnio: "Szpilki 60 lat" 1995, "Prezydenci i nie tylko" 1996, "Rysownicy Polityki" 1997, "Święta, święta" 1997, "Panorama karykatury polskiej 1948-1998" 1998, "II Salon SPAK" 2000) W 1994 roku Muzeum gościło indywidualną wystawę prac Zbigniewa Ziomeckiego.
Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. Prace Ziomeckiego znajdują się w zbiorach Muzeum Karykatury w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie i Cartoons Collection w Bazylei (Szwajcaria). Od wielu lat jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury - SPAK. Współpracuje również z Cartoonists and Writers Syndicate w Nowym Jorku.
Wystawa potrwa do 2 czerwca 2002 i będzie czynna od godz. 11 do 17, a w czwartki od godz. 12 do 18.
Wirtualna Polska jest patronem medialnym wystawy. (aka)