"Dreadnought"
W lutym 1906 roku w stoczni Portsmouth zwodowano pancernik o przełomowej konstrukcji, który zrewolucjonizował prowadzenie działań wojennych na morzu. HMS "Dreadnought" - bo o nim mowa - odcisnął tak silne piętno na rozwoju okrętów wojennych, że od jego nazwy pochodzi określenie rodzaju pancerników, budowanych w latach 1906-1922, czyli drednotów.
Czym wyróżniała się brytyjska jednostka? Przede wszystkim była pierwszym pancernikiem, który miał liczną artylerię główną ujednoliconego kalibru, w całości umieszczoną w obrotowych wieżach. Wcześniejsze konstrukcje posiadały tylko kilka dział dużego kalibru oraz kilka lub kilkanaście dział drugiego, mniejszego głównego kalibru oraz artylerię średnią.
Ponadto "Dreadnought" był również pierwszym pancernikiem napędzanym turbiną parową, dzięki czemu w momencie wejścia do służby był najszybszym okrętem w swojej klasie na świecie.
Okręt został wycofany ze służby w 1919 roku, ale na następny etap rozwoju okrętów liniowych trzeba było poczekać aż do połowy lat 30. XX wieku. Wtedy zaczęły powstawać tzw. szybkie pancerniki - łączyły one silne opancerzenie i dużą wytrzymałość drednotów z podstawową przewagą krążowników liniowych, czyli dużą prędkością.