Obóz koncentracyjny z klocków Lego - wkrótce w Polsce

Muzeum Sztuki Nowoczesnej przy wsparciu Towarzystwa Przyjaciół Muzeum rozpoczęło na przełomie listopada i grudnia pod hasłem: "Wesprzyj zbiory muzeum" publiczną zbiórkę pieniędzy na zakup "Lego. Obóz koncentracyjny&" autorstwa Zbigniewa Libery. Wspomniana praca została wyprodukowana w trzech egzemplarzach. Są one w posiadaniu Jewish Museum w Nowym Jorku, publicznej galerii we Włoszech i prywatnego kolekcjonera. Właśnie ten ostatni egzemplarz muzeum starało się pozyskać do swoich zbiorów. Żeby praca znalazła się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej trzeba było zebrać 55 tysięcy euro.

- Zbiórka trwała tylko do końca roku. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum zobowiązało się, że do końca roku zakupi pracę i część potrzebnej kwoty przeznaczy z własnych środków. Muzeum nie zdecydowało się na wystąpienie o dotacje do Ministerstwa Kultury, ponieważ organizując zbiórkę, chciało pokazać zaangażowanie zwykłych ludzi we wspieranie kultury. Ponadto dla wielu osób działalność artystyczna Libery i ta praca są ważne, gdyż stanowią symbol lat 90., dyskusji jakie się wtedy toczyły, transformacji i zmian w kulturze masowej - informuje Marcel Andino Velez wicedyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

"Lego. Obóz Koncentracyjny" będziemy mogli zobaczyć w Warszawie już w marcu. Na razie muzeum prowadzi działalność w tymczasowej siedzibie, a zaznacza, że chciałoby pokazać pracę w formie wystawy.

Obóz koncentracyjny z klocków Lego wzbudzał i ciągle wzbudza wiele kontrowersji. Nie brakuje głosów krytyki, które głównie zwracają uwagę na niewłaściwy dobór formy - zabawek dla dzieci do tematu jakim jest Holocaust.

Jednak klocki Lego zaprojektowane przez Liberę nie są zwyczajnymi zabawkami, które można kupić w sklepie. Praca celowo odwołuje się do produktów firmy Lego, aby pokazać jak kształtuje się dzieci za pomocą zabawek, w jaki sposób uczy się je modelu organizacji społecznej. Poza tym, co autorowi pracy wydało się być przerażające, klocki Lego pozwalają na budowę tylko tego, co systemowo jest precyzyjne i racjonalne.

Klocki potrzebne do projektu zostały podarowane przez polski oddział firmy Lego, od tego czasu na pudełkach znajdował się napis: "This work of Zbigniew Libera has been sponsored by Lego". Jednak kiedy okazało się, co zostało z klocków zbudowane, firma Lego wycofała się z projektu i podjęła kroki prawne przeciwko artyście. Ostatecznie jednak odstąpiła od procesu. Projekt był także wycofywany m.in. z wystawy w polskim pawilonie na Biennale w Wenecji, w obawie o posądzenie Polski o antysemityzm. Praca Libery stała się rozpoznawalna, była prezentowana w muzeach na całym świecie i jest uznawana za jedno z najważniejszych dzieł polskiej sztuki lat 90.

Komplet klocków składa się z siedmiu pudełek, wyglądających identycznie jak oryginalne produkty Lego, na opakowaniach znajdują się np. zdjęcia tego co można zbudować. W zestawie znajdują się więźniowie, czyli kościotrupy, i strażnicy - trochę zmienieni policjanci. Z klocków można zbudować m.in. krematorium, baraki obozowe, magazyny z rzeczami należącymi do więźniów i otoczyć je płotem z drutu kolczastego. Na pudełkach widać też więźnia powieszonego na szubienicy, strażników bijących obozowiczów, lekarzy dokonujących eksperymentów na więźniach czy obozowiczów wynoszących z pieców krematoryjnych ciała współwięźniów.