Obalony prezydent tworzy armię

Ocotal to niewielkie miasto położone w górskiej, północno-zachodniej części Nikaragui, państwa graniczącego z Hondurasem. W tym właśnie miejscu Manuel Zelaya zaczyna tworzyć Ludową Milicję Oporu (hiszp. Milicias Populares de Resistencia) złożoną ze swoich sympatyków, którzy przekroczyli granicę, by dołączyć do byłego prezydenta.

Z regionu Las Colinas (Wzgórza) Zelaya na czele swoich zwolenników zamierza przedrzeć się przez góry dzielące oba państwa i dostać się prosto do stolicy Hondurasu, Tegucigalpy. Hiszpański dziennik ,,El Pais” dowiedział się od człowieka będącego blisko Zelayi, że celem Milicji ,,pobudzenie zwolenników prezydenta”. Rozmówca gazety powiedział także, że ludzie, którzy przyłączyli się do ruchu ,,są honduraskimi bohaterami i działają w sposób pokojowy”.

Generał Romeo Vásquez, dowódca Honduraskich Sił Zbrojnych i jedna z głównych postaci zamachu stanu w poniedziałek sprawdzał gotowość żołnierzy do ewentualnego powstrzymania Zelayi.

Tymczasem powstanie zbrojnego ugrupowania na terenach Las Colinas bardzo zaniepokoiło mieszkańców regionu. W latach 80. obszar ten cierpiał z powodu ciągłych ataków wspieranych przez USA i ówczesny rząd Hondurasu bojówek Contras, które walczyły przeciwko kierującemu Nikaraguą Danielowi Ortedze i jego partii FSLN. Contras znani byli z wyjątkowej okrutności wobec ludności cywilnej. Ich bazą wypadową była ta część Hondurasu, gdzie Zelaya chce się teraz przedostać.

Poparcie, którego Zaleyi udziela Ortega jest powodem dodatkowych spięć na burzliwej nikaraguańskiej scenie politycznej. Opozycja od dawna zarzuca Ortedze ciągoty autorytarne i uważa, że wsparcie Zelayi jest wyrazem solidarności między dwoma ,,dyktatorami”.

María Eugenia Sequeira, posłanka z ramienia liberalnej opozycji, oburza się, że ,,Ortega oddał Ocotal pod władanie Zelayi”.

Zamach stanu w Hondurasie miał miejsce 28. czerwca 2009 roku. Manuel Zelaya, oskarżony o próbę zmiany konstytucji i tendencje autorytarne został wtedy siłą wysłany do Kostaryki, a jego miejsce zajął Roberto Micheletti, co szybko zaakceptował honduraski Kongres i Sąd Najwyższy. Przewrót został potępiony przez ONZ i inne organizacje międzynarodowe, które domagają się prawa do powrotu dla Zelayi. Nowy rząd kategorycznie odmawia jednak ustąpienia w tej kwestii, a ostatnie negocjacje pod patronatem USA nie przyniosły rozwiązania.