Dag Hammarskjoeld - niewyjaśniona śmierć
Pokojowa Nagroda Nobla nie pomagała nie tylko bojownikom o prawa człowieka. Nie pomogła ona również drugiemu sekretarzowi generalnemu ONZ, Dagowi Hammarskjoeldowi, który otrzymał ją już pośmiertnie. Jego historia należy do najdramatyczniejszych kart w dziejach pokojowej Nagrody Nobla.
Hammarskjoeld urodził się w 1905 roku w rodzinie szwedzkich polityków. Po ukończeniu studiów z prawa i ekonomii rozpoczął karierę wyższego urzędnika. Szybko obronił również doktorat z ekonomii i przez lata pełnił wysokie funkcje w narodowym banku Szwecji. Pod koniec lat 40. Został dyplomatą i przedstawicielem Szwecji przy ONZ. W 1953 ku swemu zaskoczeniu został wybrany na sekretarza generalnego ONZ. Hammarskjoeld okazał się człowiekiem o niezłomnym charakterze. Nie ulegał naciskom mocarstw, które go wybrały do pełnienia trudnego urzędu. W chwilach gdy światowy pokój zdawał się wisieć na włosku, jak np. w trakcie kryzysu sueskiego, on pośredniczył w rozmowach między mocarstwami zachodnimi a blokiem komunistycznym i tzw. państwami rozwijającymi się (Trzecim Światem).
W 1960 zaangażował się w rozwiązanie konfliktu w Kongu. Ta kolonia belgijska, która dopiero co uzyskała niepodległość, pogrążyła się w chaosie wewnętrznym m.in. poprzez działalność obcych wywiadów i wojsk.