Z rojem tym wiąże się ciekawostka - wszystkie roje meteorów uzyskują swoją nazwę od łacińskiej nazwy gwiazdozbioru, z którego zdają się wylatywać. I tak np. Perseidy "promieniują" z konstelacji Perseusza, a Leonidy z Lwa. Na próżno jednak będziemy szukać na mapach nieba gwiazdozbioru Kwadrantu. Na początku XX wieku Międzynarodowa Unia Astronomiczna, ustalając nowe, dokładne granice gwiazdozbiorów, usunęła z map konstelację Kwadrantu, rozdzielając ją pomiędzy gwiazdozbiory Wolarza, Herkulesa i Smoka.
Jedyną pozostałością po Kwadrancie jest więc aktywny rój meteorów, który możemy obserwować w pierwszym tygodniu stycznia.
W tym roku niestety warunki do obserwacji nie są najlepsze. Maksimum oczekujemy w nocy z 3 na 4 stycznia około godziny 2 naszego czasu. Będzie to moment korzystny dla obserwatorów w Polsce, bo to środek nocy, a ponadto radiant roju, znajduje się wtedy ponad 40 stopni nad północno-wschodnim horyzontem - tłumaczy astronom - Niestety całą frajdę z podziwiania maksimum aktywności popsuje Księżyc w pełni. Gdyby dało się go wyłączyć, moglibyśmy liczyć nawet na sto meteorów na godzinę. Niestety jego blask spowoduje, że przegapimy najsłabsze zjawiska, przez co obserwowana liczba godzinna spadnie do około 30-40.
O roju Kwandrantydów nie ma żadnych wzmianek w starożytnych i średniowiecznych kronikach. Pierwsze informacje o jego obserwacjach pochodzą z lat 1835, 1838 i 1840, kiedy to w pierwszych dniach stycznia odnotowano wysoką aktywność nowego roju meteorów.
Zjawiska z roju Kwadrantydów możemy obserwować w dniach 1-5 stycznia. Tak krótki okres aktywności, bardzo wąskie i wysokie maksimum oraz brak starych obserwacji roju świadczą o tym, że jest to strumień bardzo młody. Jego ciałem macierzystym jest najprawdopodobniej kometa 96P/Machholz 1.
