II wojna czeczeńska w 1999 r.
Po I wojnie czeczeńskiej formalnie niezależne władze w Groznym nie potrafiły utrzymać porządku na terenie republiki, która stała się siedliskiem grup przestępczych, przemytników i terrorystów. Część rebeliantów dążyła do dalszej walki z Rosjanami i wyparcia ich z obszaru całego Kaukazu. Na niespokojnej granicy wciąż dochodziło do incydentów zbrojnych. Wszystkie te okoliczności sprzyjały eskalacji konfliktu z Rosją.
W połowie 1999 roku oddziały czeczeńskich ekstremistów wkroczyły na terytorium Rosji, chcąc anektować zamieszkany przez ludność muzułmańską obszar Dagestanu. Kreml wykorzystał to jako pretekst do ostatecznej rozprawy z krnąbrną republiką, co zapoczątkowało II wojnę czeczeńską. Tym razem Czeczeni nie mieli większych szans w starciu z blisko 100-tysięcznymi siłami rosyjskimi.
Regularne działania bojowe zakończyły się w kwietniu 2000 roku, gdy wszystkie czeczeńskie miasta i wsie obsadziły rosyjskie wojska. Choć trwały jeszcze walki partyzanckie, Moskwie udało się zainstalować w Groznym wierne sobie władze, które do dziś żelazną ręką rządzą krajem.
II wojna czeczeńska kosztowała życie kilkudziesięciu tysięcy czeczeńskich cywilów i kilkunastu tysięcy bojowników. Straty rosyjskie sięgnęły ok. 7 tys. zabitych.
Na zdjęciu: rosyjska artyleria ostrzeliwuje czeczeńskie pozycje.