Zmarł Leszek Kołakowski

Zmarł prof. Leszek Kołakowski - światowej sławy filozof, eseista i prozaik. Zajmował się głównie historią filozofii, historią idei politycznych oraz filozofią religii. Jego słynny esej "Tezy o nadziei i beznadziejności", opublikowany w paryskiej Kulturze w 1971, stworzył intelektualny fundament dla strategii opozycji antykomunistycznej. Był inspiracją dla powstania Komitetu Obrony Robotników i Uniwersytetu Latającego.

Był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w niesławnym Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR. Później jednak srodze rozczarował się ideami socjalistycznymi i marksizmem. Wyemigrował z Polski do Anglii w 1970 roku po wydarzeniach marca 1968 roku, gdy został usunięty z Uniwersytetu Warszawskiego, za popieranie strajkujących studentów. Wykładał na Uniwersytecie Oxfordzkim, a także w Berkeley i Yale w Stanach Zjednoczonych.

Na emigracji zajął się myślą chrześcijańską. Jego słynny esej "Tezy o nadziei i beznadziejności", opublikowany w paryskiej Kulturze w 1971, stworzył intelektualny fundament dla strategii opozycji antykomunistycznej. Był inspiracją dla powstania Komitetu Obrony Robotników i Uniwersytetu Latającego.

Przypisuje mu się m.in. pomysł stworzenia w PRL wolnych związków zawodowych. Współpracował z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym w kraju. W latach 1977-1980 był oficjalnym przedstawicielem KOR-u za granicą i odpowiadał za kontakty między środowiskiem KOR-u i emigracją.

Książki Kołakowskiego przez wiele lat ukazywały się w Polsce w nielegalnym obiegu. Szczególnie znany był esej "Kapłan i Błazen", zawierający analizę postawy inteligencji wobec władzy. Pierwszym tekstem Kołakowskiego skonfiskowanym przez cenzurę, a zarazem pierwszym, który zaczął funkcjonować poza oficjalnym obiegiem, był napisany w 1956 roku manifest "Czym jest socjalizm".

Od 1991 roku Leszek Kołakowski był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Należy również do Fundacji imienia Stefana Batorego oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 2006 roku był Honorowym Członkiem Rady Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.

26 października, 2007
Prof. Leszek Kołakowski, w towarzystwie żony, podczas wizyty w rodzinnym Radomiu z okazji swoich 80. urodzin. Profesor, w towarzystwie małżonki, przedstawicieli władz miejskich, dziennikarzy oraz miłośników jego twórczości, odbył "sentymentalną wycieczkę po Radomiu".

29 września, 2006
Aktorka Anna Dymna i prof. Leszek Kołakowski uhonorowani Medalami św. Jerzego, przyznawanego przez "Tygodnik Powszechny".

Leszek Kołakowski w 1958 roku.

28 kwietnia, 2004
Leszek Kołakowski w sali Senatu Uniwersytetu Warszawskiego podczas uroczystości odnowienia jego doktoratu.

14 września, 2004
Leszek Kołakowski i abp. Zygmunt Kamiński podczas VII Polskiego Zjazdu Filozoficznego.

23 października, 1997
Leszek Kołakowski podczas obchodów swoich 70. urodzin. Z tej okazji profesor wygłosił na Uniwersytecie Warszawskim odczyt pt. "Nasza wesoła Apokalipsa. Kazanie na koniec wieku".

6 listopada, 2003
Prezydent USA George W. Bush podczas spotkania z Leszkiem Kołakowskim i jego żoną Tamarą w Białym. Kołakowski został pierwszym laureatem nowej Nagrody Johna W.Kluge, przyznawanej za wybitne osiągnięcia na polu nauk humanistycznych i społecznych. Nagroda w wysokości 1 miliona dolarów została ustanowiona w 2000 r. z inicjatywy dyrektora Biblioteki Kongresu USA Jamesa H.Billingtona jako wyraz uznania dla najwybitniejszych przedstawicieli dyscyplin naukowych, nie uhonorowanych nagrodami Nobla.