Sam Balthus, który naprawdę nazywał się Baltazar Kłossowski de Rola, uważał, że będzie to największa wystawa jego dorobku i brał czynny udział w jej przygotowaniach. Nie doczekał jednak jej otwarcia; zmarł w lutym tego roku w wieku 92 lat.
Na wystawie zgromadzono 200 prac, pochodzących z 90 muzeów i zbiorów prywatnych 10 krajów.
Balthus przez 16 lat był dyrektorem Villa Medici - francuskiego ośrodka kultury w Rzymie. Szersza publiczność poznała go na weneckim Biennale Sztuki w 1980 r. Artysta pojawił się tam w lektyce, ponieważ skręcił nogę i w złotym stroju z epoki, ponieważ - jak stwierdził - tak mu się podobało.
Artysta był postacią tajemniczą i zagadkową, odludkiem i - zdaniem krytyków - geniuszem. Pablo Picasso uważał Balthusa za najcudowniejszego malarza naszych czasów. (pn)
