Odradzająca się z ruin Warszawa

Warszawa zrujnowana wojenną apokalipsą; pustynia, po której krążą zagubione sylwetki ocalonych. Warszawa, w której odbudowę włączyli się robotnicy, architekci i studenci. Warszawa dynamiczna, szybko rozwijająca się, w której stukot kopyt po bruku coraz częściej zagłuszany jest przez warkot silników. Warszawa w obliczu socrealizmu. I w końcu obraz warszawskiej codzienności: portrety spacerujących elegantek i elegantów, gazeciarzy czy pucybutów - to wszystko znajdziecie w obszernej dokumentacji fotograficznej, na którą składa się album "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: czas powrotów. Ludzie wracają do swoich domów, budynki wracają do dawnych kształtów, pomniki - na swoje miejsca. Fragment ulicy Długiej wraz z mieszkańcami. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40".

(evak)

Na zdjęciu: Leokadia Krajewska - słynna Lodzia Milicjantka - jedna z pierwszych kobiet w Kompanii Ruchu Drogowego, kierowała ruchem na warszawskich skrzyżowaniach. Była niezwykle popularna, co skwapliwie wykorzystywała komunistyczna propaganda dla ocieplania wizerunku służb mundurowych. W 1948 roku na balu przodowników pracy Lodzia tańczyła pierwsze tango z premierem Józefem Cyrankiewiczem. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: nawet wykonawcy zawodu czyścibuta potrafili zasłużyć na powszechny szacunek. Pracujący pod hotelem Polonia weteran warszawskich czyścibutów Andrzej Kozłowski stał się bohaterem Polskiej Kroniki Filmowej w 1947 roku, gdy ogłosił, że w związku z Miesiącem Warszawy przeznacza na Fundusz Odbudowy cały niedzielny zarobek. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: ruiny kościoła św. Aleksandra na placu Trzech Krzyży w jesiennej mgle. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: kończył się czas planu trzyletniego - przebudowy państwa, nadchodził czas planu sześcioletniego. Władza kreśliła świetlane perspektywy - dobrobyt, wzrost przemysłu o 85-95 proc., rolnictwa o 35-45 procent. Ale na horyzoncie majaczyło już widmo stalinowskich represji, rujnującej wymiany pieniędzy, ucisku i pognębienia wsi, wykorzeniania ludności wsi, zmuszonej do wędrówki za chlebem do miast. "Naród pracował, a nas opadli/filozoficzni szalbierze i po kawałku rozum nam kradli, pozostawiając przy wierze" - pisał dekadę później w rozliczeniowym Posłaniu do przyjaciela Adam Ważyk. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: rynek Starego Miasta, jeszcze w ruinie, ale już jako cel rodzinnych spacerów. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: Kościół św. Floriana na Pradze, najwybitniejsze dzieło Józefa Piusa Dziekońskiego z lat 1887-1904, Niemcy wysadzili we wrześniu 1944 roku, wycofując się z Warszawy. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: w 1947 roku władza komunistyczna postanowiła rozprawić się z drobnym handlem. Z inicjatywy Hilarego Minca rozpętała tzw. bitwę o handel. Jej ofiarą padli prywatni sklepikarze, którzy od zawsze byli fundamentem wymiany towarowej. Na zdjęciu - ówczesny handel uliczny w różnych odsłonach. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: warszawskie bazary i targowiska - to tu toczyło się życie codzienne warszawiaków. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na zdjęciu: widok z balkonu, w głębi wieże kościoła Zbawiciela na placu Zbawiciela. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Na okładce: "Życie Warszawy" zaczęło się ukazywać już 15 października 1944 roku. W latach 40. egzemplarze prosto spod prasy kupowało się od gazeciarzy. Fotografia pochodzi z albumu "Warszawa lata 40.".

Fotografie z albumu "Warszawa lata 40." wykorzystano dzięki uprzejmości Wydawnictwa BOSZ. Więcej szczegółów tutaj .

(evak)