Tylko w Szkocji i Irlandii uczniowie nie uczą się języka obcego
W Europie tylko w Irlandii i Szkocji w ramach
obowiązku szkolnego uczniowie nie muszą uczyć się języka obcego. W
pozostałych krajach, oprócz Słowacji i Zjednoczonego Królestwa,
nauka języka jest obowiązkowa już w szkole podstawowej - podaje
sieć EURYDICE.
W krajach Europy Zachodniej wiek rozpoczynania obowiązkowej nauki języka obcego jest bardzo zróżnicowany: od 5-6 lat (Austria, Luksemburg, Malta i Norwegia) poprzez 8 lat (Francja i Niemcy) do 11 lat (Irlandia Północna i Walia). W Europie Środkowo-Wschodniej zróżnicowanie jest mniejsze - od 9 lat (Rumunia, Czechy i Łotwa) do 11 lat (Bułgaria).
W krajach, gdzie wiek rozpoczynania nauki języka obcego nie jest regulowany odpowiednimi przepisami i szkoły mają pewną autonomię w tym zakresie, dzieci zaczynają naukę bardzo wcześnie, np. w niektórych regionach Hiszpanii - w wieku 3 lat.
W Polsce obowiązkowa nauka języka obcego zaczyna się dopiero w IV klasie szkoły podstawowej. Wiele gmin - jako organów prowadzących szkoły - w zależności od możliwości kadrowych i finansowych, decyduje o wprowadzeniu nauki języka obcego wcześniej: w I, II lub III klasie.
Według EURYDICE, około połowy wszystkich uczniów szkół podstawowych w Europie uczy się przynajmniej jednego języka obcego.
W ramach edukacji obowiązkowej, w 20 krajach (głównie w krajach EFTA i Europy Środkowej) przynajmniej przez rok istnieje obowiązek nauki minimum dwóch języków obcych.
Najczęściej drugi język staje się przedmiotem obowiązkowym dopiero w szkole średniej drugiego stopnia (poziom polskiej szkoły ponadgimnazjalnej); takie kraje jak Luksemburg, gdzie 80% uczniów szkół podstawowych uczy się dwóch języków, są wyjątkiem. Dla porównania - w Estonii, Finlandii, Szwecji czy Islandii takich uczniów jest 10%.
Na poziomie gimnazjum mniej niż połowa uczniów uczy się dwóch języków obcych (w Słowenii tylko 1,6%). Najwyższy odsetek - około 70% uczniów szkół na poziomie gimnazjum - występuje w Estonii, Grecji, na Litwie, w Luksemburgu, w Holandii, Finlandii, Szwecji i w Islandii. W szkołach średnich drugiego stopnia (poziom liceum) odsetek ten jest dużo wyższy.
W wielu krajach w szkołach średnich istnieje możliwość nauki drugiego i kolejnego języka obcego w ramach puli przedmiotów obowiązkowych do wyboru.
Najczęściej nauczanym językiem w szkołach podstawowych w Europie jest angielski (z wyjątkiem Belgii i Luksemburga).
Także na poziomie szkolnictwa średniego angielski zajmuje pierwszą pozycję we wszystkich krajach, z wyjątkiem Rumunii, Belgii i Luksemburga. Na drugim miejscu są: francuski (południe Europy i kraje niemieckojęzyczne) i niemiecki (Europa Północna, Środkowo-Wschodnia). Po angielskim najczęściej nauczanym językiem w krajach bałtyckich i Bułgarii jest rosyjski. We Francji na drugim miejscu występuje hiszpański, na Malcie - włoski, w Finlandii - szwedzki, a w Islandii - duński.
Angielski, francuski, niemiecki, hiszpański, i rosyjski stanowią w sumie 95% wszystkich języków nauczanych w szkołach średnich w Europie. Jednocześnie w krajach Europy Środkowo-Wschodniej rośnie liczba uczniów uczących się języka angielskiego.
Dominującą pozycję angielskiego potwierdza fakt, że 60% kursów doskonalenia zawodowego organizowanych dla nauczycieli w ramach unijnego programu Socrates/Comenius odbywa się w tym języku. Pozostałe najczęściej używane języki to francuski, niemiecki i hiszpański.
W polskich szkołach uczniowie najczęściej uczą się języka angielskiego (65,9% ogółu uczniów) - wynika z raportu Centralnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli na temat powszechności nauczania języków obcych w Polsce w roku szkolnym 2005-2006.
Na drugim miejscu znalazł się język niemiecki - uczy się go 33,6% uczniów. Kolejne miejsca zajmują rosyjski (6,1%), francuski (3,3%), łacina (0,6%), hiszpański (0,3%), włoski (0,2%).
Takie uszeregowanie języków obcych w szkołach w skali kraju utrzymuje się od drugiej połowy lat 90. Różnice występują jednak, jeśli chodzi o poszczególne województwa np. w woj. lubuskim więcej niż połowa uczniów uczy się języka niemieckiego.
EURYDICE to sieć wymiany informacji o systemach edukacji w Europie. Jest częścią największego wspólnotowego programu edukacyjnego Socrates.