Tak się żyło i umierało w Anglii dwa tysiące lat temu. Odkryli groby z epoki żelaza

Prace prowadzone były na obszarze Dorset - pradawnej osady z epoki żelaza. Wioskę odkryto we wrześniu ubiegłego roku. Teraz letnie praktyki archeologiczne odbywali tu studenci z uczelni w Bournemouth.

To był niezwykle owocny plener. Młodzi archeolodzy mieli okazję być świadkami wyjątkowego znaleziska. Odsłaniali miejsce pochówku pięciu osób. Do grobu ludzie ci złożeni byli w pozycji kucającej. Chowano ich ze zwierzętami, złożonymi w ofierze.

Miejsce wykopków, jak podaje "Dailly Mail", nazwane zostało Duropolis, ponieważ niegdyś istniała tu tętniąca życiem osada rolnicza. Jej ślady datowane są na około 100 lat przed naszą erą i na długo przed inwazją rzymską na Wielką Brytanię. Mieszkało tu plemię Durotriges.

Tak się żyło i umierało w Anglii dwa tysiące lat temu. Odkryli groby z epoki żelaza

Ciała złożone były w owalnych dołach. Wraz ze zmarłymi zakopano miski ceramiczne z pożywieniem i napojami. To było zapewne wyposażenie na drogę do innego miejsca. Specyficzna, przykucnięta pozycja ułożenia nieboszczyków była w tamtych czasach standardową praktyką. Zwyczaj taki kultywowany był od epoki brązu i trwał aż do epoki żelaza.

Eksperci twierdzą, że odkrycie prehistorycznych ludzi, którzy żyli w tym miejscu, a także przedmiotów z ich codziennego życia, dostarcza nowych fascynujących wskazówek na temat życia i śmierci ludzi z tamtych czasów. - Wiemy dużo o życiu w Wielkiej Brytanii podczas i po inwazji rzymskiej, ponieważ tak wiele zostało spisane. Ale nie mamy żadnych przekazów dotyczących wcześniejszych epok. Możemy dowiedzieć się tylko tyle, ile powiedzą nam wykopaliska - powiedział dr Miles Russell z Bournemouth University.

Archeolodzy mają nadzieję, że nowe odkrycia pomogą im lepiej zrozumieć praktyki religijne w ówczesnych społecznościach. - Szczątki zwierzęcia, które znajdujemy na dnie wykopów, zapewniłyby tej osadzie pożywienie na wiele tygodni, więc to znacząca ofiara dla ich bogów - powiedział dr Russell.