rzeź woli

5 sierpnia, w rocznicę Rzezi Woli, oddano hołd pamięci blisko 60 tysięcy mieszkańców zamordowanych przez Niemców.

Miała pokazać powstańcom, do czego zdolni są okupujący Warszawę Niemcy. Była jednym z najtragiczniejszych i najbardziej krwawych momentów Powstania Warszawskiego. 5 sierpnia 1944 roku rozpoczęła się Rzeź Woli.

Korespondent telewizji publicznej w Berlinie w niecenzuralny sposób odniósł się do wyrazów skruchy i wstydu na temat roli Niemiec w II wojnie światowej ze strony "niemieckich przyjaciół". Jego wypowiedź nie została dobrze przyjęta przez niemieckich dziennikarzy.

• Powstał nowy portal z relacjami świadków i ofiar II wojny światowej zapisyterroru.pl
• Na stronie można znaleźć relacje 500 świadków zbrodni w Polsce
• Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami zbiera pamiątki po ofiarach z całego kraju
• Świadectwa będą tłumaczone na język angielski

Dzięki tłumaczeniom na język angielski, świadectwa świadków trafią także do obiegu międzynarodowego, upowszechniając na świecie wiedzę o okupacji niemieckiej w Polsce i pamięć o ofiarach totalitaryzmu.

Dokładna liczba ofiar rzezi warszawskiej Woli pozostaje wciąż nieznana. Według szacunków historyków mogło to być od 40 do 60 tys. osób.

• Stolica uczci powstańców w 72 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego
• Przez cały dzień w całym mieście odbywać się będą uroczystości ku czci poległych i walczących o Warszawę w 1944 roku

W godzinach popołudniowych 5 sierpnia do szpitala wtargnęli Niemcy. Początkowo manipulowali coś przy rurach gazowych, chcąc zagazować wszystkich chorych, rannych i zgromadzonych tu cywilów, ale Polacy zakręcili dopływ gazu. Potem kilku Niemców w nieprzemakalnych pelerynach z wiązkami granatów na szyi wędrowało korytarzem i do sal po kolei wrzucało granaty. Hałas eksplozji zlewał się z jękami konających. Inni niemieccy żołnierze z karabinami maszynowymi zabezpieczali wszystkie wyjścia z budynku i strzelali do uciekających Polaków. W środku, w połowie korytarza Niemcy ustawili barykadę z ławek, aby powstrzymać falę uciekinierów. W tym miejscu ograbili Polaków z kosztowności i biżuterii, a potem i tak w ciżbę tę rzucali granaty. O niemieckim okrucieństwie wobec cywili w artykule dla WP pisze Szymon Nowak.

W dniach 5-7 sierpnia 1944 roku zginęło od 40 do 60 tysięcy mieszkańców tej dzielnicy