poprawność polityczna

W powszechnym odbiorze – i nie bez własnych zasług przy tworzeniu tego wizerunku – pijak, erotoman i hazardzista. Stary świntuch, który, jak by to określił Jerzy Pilch, przepił wszystkie pralki świata, a może jeszcze więcej. Seksista i mizogin, ale też wrażliwiec, który bez kobiet tracił rozum. Przy nich zresztą też. Jeśli barbarzyńca, to oczywiście czuły. Jeśli potwór, to taki, do którego chcesz się czasami przytulić. Raz nieokrzesany wieśniak, którego słów i zachowań nie ma nawet co komentować, za chwilę znów – wyczulony na detal poeta, miłośnik muzyki klasycznej, pozbawiony złudzeń mizantrop. Trochę porno, trochę kultura wysoka. Czy można sobie wyobrazić, by ktoś taki jak Charles Bukowski wystąpił nie tylko w roli nauczyciela pisania, ale wręcz… coacha podpowiadającego, jak żyć?

- Zbyt rygorystyczne egzekwowanie zasad poprawności politycznej pociąga za sobą konkretne konsekwencje
- Jej efektem jest unikanie zajmowania się realnymi problemami społecznymi
- Polityczna poprawność coraz częściej budzi frustracje elektoratów w państwach zachodnich
- Efektem buntu przeciw politycznej poprawności są sukcesy skrajnej prawicy i Donalda Trump

W pewnej angielskiej miejscowości kierownik lokalnego ośrodka kultury miał problem. Chciał udekorować placówkę bożonarodzeniową choinką, ale bał się, że obrazi tym miejscowych muzułmanów. Znalazł rozwiązanie: zamiast choinki bożonarodzeniowej nazwał ją "choinką świąteczną" (festive tree).

Niemcy od dekad prowadzą konsekwentną politykę historyczną, której celem jest zatarcie odpowiedzialności za koszmar, jaki 1 września 1939 r. sprowadzili na Europę – pisze Hubert Kuberski w artykule dla WP.

- Minister MSWiA Mariusz Błaszczak zapewnił, że rząd PiS dba o bezpieczeństwo Polaków w kraju i za granicą
- Stwierdził również, że Polacy w Wielkiej Brytanii są źle traktowani przez media
- "Na zachodzie Europy panuje reżim poprawności politycznej, ale nie obejmuje on krzywdzącej opinii wobec Polaków"
- Błaszczak: stawiam na tej samej płaszczyźnie KOD i ONR

Sprawa Michała Figurskiego, radiowego prezentera, znakomicie pokazuje przedziwne zjawisko, z którym mamy do czynienia w Polsce od dawna. Wiadomo, że pewnych rzeczy robić nie należy, są niedopuszczalne, wstydliwe itp. Środowiska, które mienią się elitą, oburzają się, gdy ktoś przekracza granice dopuszczalnej poprawności politycznej. Lewicowo-liberalna, bliska rządowi prasa i stacje telewizyjne grzmią, gdy kibole udają małpy na widok czarnoskórego piłkarza. W tym przypadku słusznie, że grzmią, bo rasizm, jak antysemityzm jest czymś haniebnym. Grzmią, gdy któryś prawicowy polityk czy publicysta wypowie bardziej ostre słowo. Nie znajdują słów potępienia, gdy jakaś publiczna osoba spoza warszawsko-krakowskiego salonu czymś narazi się jakimś nieprawnym politycznie sądem czy słowem. Pamiętacie Państwo, co się działo, gdy Joachim Brudziński mówił o "ruskiej trumnie"? Słowo "ruska" jest przecież tak obraźliwe...

Mam poczucie bardzo logicznej kontynuacji od totalitaryzmu komunistycznego, poprzez rewizjonizm, który w Polsce był bardzo silny, do lewicowości propagowanej obecnie w Europie. W dziedzinie światopoglądowej jego hasłem wywoławczym jest m.in. poprawność polityczna – z prof. Anną Pawełczyńską, socjologiem kultury, rozmawia Józef Darski.

Kryzys uwolnił świat od politycznej poprawności. Przetrwanie (ale też - wykorzystanie kryzysu jako szansy dla reform, w tym - reform korygujących wcześniejsze reformy) wymaga bowiem realizmu. Widać to i u nas (choćby w propozycjach ministrów Fedak i Rostowskiego dotyczących OFE), jak i w skali szerszej.

Czy choinka, opłatek, bicie w dzwony, a nawet tradycyjne picie piwa na św. Patryka przez Irlandczyków naruszają europejskie prawa człowieka? Wiele wskazuje na to, że tak się może za chwilę stać.