jagiellonowie

Bona Sforza kochała swoje dzieci, ale tylko te najstarsze. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Zygmunt August był oczkiem w głowie Bony. Królowa w 1527 r. straciła tragicznie drugiego syna - Olbrachta. Dla swoich pozostałych pociech stała się po tym oziębła i obojętna. Bona miała też trzy młodsze córki - Zofię, Annę i Katarzynę. Młode Jagiellonki mieszkały razem. Cała uwaga matki była skupiona na najstarszej córce Izabeli i ukochanym synu Zygmuncie. Z czasem królowa bardziej angażowała się w wychowanie dzieci swoich dwórek, niż własnych córek. Były dla niej balastem. W 1533 r. Bona wyjechała na Litwę, porzucając dziewczynki na Wawelu. Matka długo nie okazywała im zainteresowania. Zainteresowała się nimi dopiero, gdy stały się już młodymi damami. Długo też skazywała je na staropanieństwo. Dlaczego Bona nie kochała córek? Według historyków jedna z przyczyn to rosnące z wiekiem skąpstwo. Utrzymanie trzech panien było kosztowne. Powodem mogła być także trauma po tragicznej stracie syna, która przerodziła się z niechęć do córek. Ostatecznie Bona nie porzuciła niekochanych córek – były jej namiastką rodziny, mimo że nie okazywała im uczuć.

Król Zygmunt August był ostatnim z Jagiellonów. Nie miał szczęścia w małżeństwach. Jego ostatnia żona została wygnana, a wszystkie potencjalne kandydatki nie należały do tzw. dobrych partii. Cały artykuł przeczytasz na portalu Wielka Historia. W ostatnich miesiącach życia władcę trawił zaawansowany syfilis, mierzył się też z różnymi paranojami, np. związanymi z majątkiem. Nie ufając nikomu, kazał wszystkie swoje kosztowności - a był uważany za wielkiego kolekcjonera tego, co drogie i piękne - wywieźć i schować w Tykocinie. Gdy był w drodze do nowego skarbca, zmarł. Chwile po śmierci przyniosły hańbę Jagiellonom. Wszyscy z otoczenia króla zostawili go. Nie było nikogo, kto zaopiekowałby się ciałem zmarłego władcy. Zygmunt August został pogardzony i zostawiony przez wszystkich, a jego majątek bardzo szybko rozkradli jego doradcy, byłe kochanki i inne osoby z najbliższego otoczenia. Jak mówiono, “Fortuna się sama nie ukradnie” - kto pierwszy do kosztowności, ten lepszy. Artykuł powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.