Pogrzeb ofiar katastrofy irańskiego samolotu

Wojskowy samolot transportowy C-130 z 94 osobami na pokładzie, głównie dziennikarzami irańskich mediów, runął na 10- piętrowy budynek mieszkalny na przedmieściach stolicy Iranu. Zginęli wszyscy ludzie znajdujący się na pokładzie maszyny i 34 osoby w bloku.

Władze w Teheranie uważają, że był to najtragiczniejszy wypadek w świecie z udziałem pracowników mediów. Kondukt pogrzebowy szedł powoli za wiozącymi trumny samochodami. Wielu ludzi szlochało. Dziennikarze, którzy relacjonowali przebieg ceremonii również nie kryli łez, ponieważ znali wielu z tych, którzy zginęli.

Większość ofiar katastrofy zostanie pochowana na teherańskim głównym cmentarzu.

Samolot C-130 leciał do położonego na południu Iranu miasta Bandar-Abbas; dziennikarze na pokładzie mieli relacjonować odbywające się tam manewry wojskowe.

Wiadomo, że na moment przed katastrofą pilot samolotu podchodził do awaryjnego lądowania. Chwilę wcześniej wystartował z położonego na zachodzie miasta portu lotniczego Mehrabad, po czym zasygnalizował usterkę techniczną.

Większość mediów irańskich o okolicznościach wypadku wypowiada się wyjątkowo krytycznie lub cynicznie. Komentatorzy wytykają służbom lotniczym w całym kraju zaniedbania podczas kontroli. Umiarkowany dziennik "Mardom Salari" jest jednak przekonany, że nikt nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności za tę tragedię.

Zdaniem reformatorskiego "Szark", "ludzie mają dość tego rodzaju złych wieści, mają dość tak wielu katastrof lotniczych". Teherański "Kajchan" wzywa do przeprowadzenia dochodzenia, a konserwatywny "Hamszahri" twierdzi, że władze powinny odpowiedzieć za to, że tak wielu dziennikarzom pozwolono jednocześnie lecieć "starym samolotem".

Na wyposażeniu irańskiego lotnictwa wojskowego jest około 15 amerykańskich samolotów C-130, jeszcze sprzed rewolucji islamskiej 1979 roku. Władze Iranu, a także konserwatywne media twierdzą, że przyczyną katastrof lotniczych jest brak części zamiennych ze względu na amerykańskie sankcje gospodarcze.