Po tragedii w Sosnowcu. Powstał poradnik, jak nie dać się zabić w szpitalu

Nie milkną echa tragicznej śmierci 39-latka, który zmarł na izbie przyjęć szpitala w Sosnowcu, nie doczekawszy profesjonalnej pomocy. Mężczyzna mógł mieć zator żyły w nodze, a z jego opuchniętej kończyny sączyły się płyny i krew. Według relacji rodziny lekarze tylko pobieżnie interesowali się stanem pacjenta. Mężczyzna słabł z godziny na godzinę. Zmarł po 12h od przyjęcia na izbę przyjęć szpitala.

- Takie tragedie zaczynają się coraz częściej powtarzać. To efekt patologicznego systemu zarządzania szpitalnymi oddziałami ratunkowymi. Jak pokazały wydarzenia w Sosnowcu, do szpitala idziesz, aby wciąż walczyć o życie, a nie po gwarantowaną pomoc - przekonuje Piotr Piotrowski, szef Fundacji 1 czerwca, walczącej o prawa pacjenta. Kilka lat temu sam przeżył podobną historię. Trafił do szpitala z zatorem płucnym, również czekał na SOR-ze na ratunek. Przeżył, bo wiedział, jak domagać się pomocy.

Jako ostrzeżenie dla wszystkich potencjalnych pacjentów spisał zasady przetrwania na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym (pełny tekst przeczytacie tutaj). O dziwo "poradnik" udostępniają nawet lekarze, komentując, że jest on pouczający i prawdziwy.

- Weź ze sobą osobę, która nie boi się ludzi, która nie boi się pytać, która nie ufa i nie jest naiwna. Nie ufajcie do końca nikomu - radzi Piotr Piotrowski. - Zadaniem osoby towarzyszącej jest wszczynanie alarmu, nawet awantury, gdy tylko stan pacjenta się pogorszy. Przykro to mówić, ale ten kto jest najbardziej kłopotliwy dla personelu, ma szansę otrzymać pomoc. Inaczej nikt się nie przejmie - dodaje rozmówca WP.

To pierwsza zasada, której prawdziwość potwierdziła tragedia w Sosnowcu. Gdyby Krzysztof S. był w szpitalu sam, prawdopodobnie nikt nie poznałby jego wstrząsającej historii oraz nie zobaczył zdjęć. Lekarze mogliby powiedzieć, że stan pacjenta się pogorszył i nie udało się go uratować. Tymczasem wpis zrozpaczonej Anny Siweckiej ma 93 tys. udostępnień. Wywołał gniew opinii publicznej, nawet minister zdrowia musiał zareagować.

- Na SOR zamiast numerków pacjenci oznaczani są kolorami. Niebieski czy zielony oznacza "może poczekać". Pomarańczowy i czerwony otrzymują osoby, które muszą szybko otrzymać pomoc - opisuje dalej Piotrowski. Ten system wywodzi się z medycyny pola walki. Również na SOR-ze trwa wojna o to, kto przeżyje.

- W natłoku zwożonych pacjentów personel musi szybko decydować, kto może czekać, a kto musi natychmiast trafić na stół operacyjny - dodaje autor.

Dlatego tak wiele zależy od pierwszego badania i oznaczenia pacjenta kolorem. - Trzeba być stanowczym, konkretnym, mówić, co boli i pytać, kiedy otrzymamy pomoc. To nie wina pacjenta, że szuka ratunku - dodaje Piotrowski.

Przypomnijmy, że według relacji rodziny pacjent z Sosnowca został oznaczony kolorem zielonym. Dlatego posadzono go na korytarzu, by oczekiwał na pomoc i wyniki badań. Dyrektor Sosnowieckiego Szpitala Miejskiego wypunktował 10 badań i konsultacji udzielonych temu pacjentowi. Trwa śledztwo, dlaczego mimo rzekomej troski lekarzy pacjent zmarł w poczekalni.

- W szpitalu lekarz to "towar deficytowy", a na SOR-ze wszyscy go potrzebują, więc nie jest łatwo go spotkać i mieć go dla siebie. Przypomnij mu, kim jesteś, z czym masz problem i pytaj, jaki jest plan działania. Zapamiętaj, co powie - radzi autor poradnika.

Trzeba pilnować wyników zleconych badań, aby jak najszybciej trafiły w ręce lekarza (może wyniki leżą i czekają). Należy też zbierać informacje i pytać o nazwiska, aby wiedzieć, z kim ma się do czynienia.

Personel oddziału ratunkowego ocenia, ratuje, diagnozuje, obserwuje i przekazuje pacjenta dalej lub wypisuje do domu. - Nie ciesz się, jeśli zostaniesz wypisany do domu. To wcale nie musi oznaczać, że jesteś zdrowy - mówi dalej Piotrowski.

- Na ogół lekarze wpisują do karty "pacjent wypisany w stanie ogólnym dobrym". Tymczasem polepszenie stanu mogło być efektem podania leków przeciwbólowych - mówi Piotrowski. Podkreśla: - Wypis wcale nie gwarantuje, że nie umrzesz w ciągu doby. Może oznaczać tyle, że nie ma miejsca na oddziałach, tego jednak w dokumentacji nie znajdziesz - ostrzega.

W lutym media opisywały tragiczną śmierć Tadeusza Pastyrzaka, który szukał ratunku w trzech szpitalach - w Lesku, Sanoku i Krośnie. Zmarł na sepsę niewiele ponad dobę po tym, gdy zgłosił się do pierwszego z nich. Personel nie poczuwa się do winy.

"Po analizie i ocenie dokumentacji medycznej nie stwierdzono nieprawidłowości w procesie leczenia pacjenta. Szeroka diagnostyka oraz konsultacje z lekarzami specjalistami z zakresu chirurgii i chorób wewnętrznych, których wyniki nie dawały podstaw do hospitalizacji" - czytamy w stanowisku szpitala.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl