Obchody 175. rocznicy bitwy pod Olszynką Grochowską
175. rocznicę bitwy pod Olszynką Grochowską
obchodzono w Warszawie. Podczas uroczystości w Alei
Chwały w Olszynce odsłonięto i poświęcono trzy nowe głazy pamięci
oraz Krzyż Obrońców Olszynki.
26.02.2006 | aktual.: 27.02.2006 12:08
W alei prowadzącej do rezerwatu Olszynka Grochowska znajduje się już kilkanaście głazów poświęconych bohaterom Powstania Listopadowego. W niedzielę odsłonięto trzy nowe.
Jeden z nich upamiętnia gen. dyw. Jana Umińskiego - kawalerzystę, bohatera Powstania Listopadowego; drugi - braci Mycielskich, Ludwika, Józefa i Michała, uczestników walk o Olszynkę Grochowską; a trzeci mjr Waleriana Łukasińskiego - założyciela Towarzystwa Patriotycznego, więźnia carów rosyjskich od 1822 do 1868 r. Odsłonięto także Krzyż Obrońców Olszynki.
W zbiorowej mogile żołnierzy poległych w Bitwie Grochowskiej złożono urnę z ziemią z pól bitewnych Powstania Listopadowego. Uroczystość zakończyła modlitwa za poległych obrońców Olszynki i salwa honorowa pod pomnikiem bitwy o Olszynkę Grochowską.
Oddajemy hołd tym, którzy złożyli ofiarę życia za to, co najważniejsze - wolność ojczyzny - mówił podczas uroczystości wiceminister obrony narodowej Stanisław Koziej. W Olszynce Grochowskiej na przedpolach Warszawy został zachwiany autorytet rosyjskiego żandarma Europy. Bohaterski opór polskich żołnierzy zatrzymał jego szturm na Warszawę - powiedział prezes Kręgu Pamięci Narodowej Stefan Melak.
Uroczystości poprzedziła msza św. w intencji żołnierzy poległych w Bitwie Grochowskiej w kościele pw. Najczystszego Serca Maryi przy pl. Szembeka. Abp. Sławoj Leszek Głódź mówił w homilii o potrzebie zachowania pamięci o wydarzeniach takich jak Bitwa Grochowska. W ramach obchodów rocznicy w sobotę w Warszawie odbyła się inscenizacja bitwy, którą oglądało ok. 7 tys. Warszawiaków.
Bitwa o Olszynkę Grochowską, stoczona 25 lutego 1831 r., była jednym z największych starć Powstania Listopadowego. Oddziały powstańcze pod wodzą gen. Józefa Chłopickiego przez cały dzień odpierały natarcie armii feldmarszałka Iwana Dybicza. W walkach zginęło ponad 7 tys. żołnierzy polskich i ponad 9 tys. Rosjan. Znaczenie bitwy polegało na tym, że zmusiła ona Rosjan do cofnięcia swych wojsk i opóźniła ich szturm na Warszawę.