Czechosłowacja 1968
5 stycznia 1968 r. władzę w Komunistycznej Partii Czechosłowacji objął Aleksander Dubcek, zwolennik reform, który chciał zbudować w swoim kraju "socjalizm z ludzką twarzą". W ciągu kilku tygodni rozpoczęła się postępująca demokratyzacja życia społecznego. Zniesiono cenzurę, zliberalizowano gospodarkę, zachowując jednak jej socjalistyczny charakter.
Nie wszystkim w Pradze podobały się reformy Dubceka. Działacze Komunistycznej Partii Czechosłowacji reprezentujący frakcję stalinowską, opublikowali w sowieckiej prasie anonimowy list wzywający władze w Moskwie do udzielenia militarnej pomocy w walce z kontrrewolucją. Kreml pomógł. 20 sierpnia premier Aleksander Dubcek i inni najważniejsi ludzie w rządzie i partii zostali aresztowani i przetransportowani do Moskwy.
Tego samego dnia rozpoczęła się operacja "Dunaj" - największa po II wojnie akcja wojskowa, w której wzięło udział ok. 500 tys. żołnierzy Układu Warszawskiego. Poza oddziałami sowieckimi, inwazji na Czechosłowację dokonały również Węgry, NRD, Bułgaria i Polska. Ministrem Obrony Narodowej PRL był wówczas Wojciech Jaruzelski.
- Mimo że nie istniały żadne oficjalne porozumienia, które nakładałyby na Polskę obowiązek uczestniczenia w takiej operacji, Jaruzelski stwierdził, że jest dumny mogąc wysłać polskie wojska na terytorium sojusznika - pisał w jednym z raportów przesłanych CIA płk Ryszard Kukliński (cytat na podstawie książki Benjamina Weisera "Ryszard Kukliński. Życie ściśle tajne").
Konsekwencja interwencji to 108 ofiar śmiertelnych i 800 rannych. Po upadku Praskiej Wiosny 300 tys. Czechów i Słowaków wyemigrowało z kraju.
Na zdjęciu: żołnierze Armii Czerwonej na czołgu przejeżdżającym przez Pragę, otoczeni przez zwolenników Praskiej Wiosny.