"Minister Sikorski nie informował mnie o powodach swojej decyzji"

Krzysztof Skowroński: Dlaczego odszedł minister Sikorski?

Antoni Macierewicz: Wydaje mi się, że te informacje pan minister podał do wiadomości publicznej. Złożył dymisję.

Ale, czy złożył dymisję, dlatego, że to był jakiś wielki konflikt z Panem? Czy dlatego doszło do dymisji ministra Sikorskiego? Czy z jakiegoś innego powodu?

- Myślę, że nie jest dobrym obyczajem, by mówić o cudzych decyzjach, a zwłaszcza o przyczynach cudzych decyzji. Mnie pan minister Sikorski nie informował o powodach swojej dymisji. Wiem tyle samo, co Państwo w oparciu o ogólnie dostępne informacje. Nic więcej niestety w tej sprawie nie wiem, plus milion pogłosek, plotek i oskarżeń.

To prawda. Ale coś więcej na ten temat Pan powinien wiedzieć, bo Pan wie, jakie były stosunki między Panem, a ministrem Sikorskim? A z kolei my tego nie wiemy.

- Stosunki były normalne. Takie, jakie między osobą odpowiedzialną za MON i za Kontrwywiad Państwowy.

Pojawiają się takie spekulacje, że np. minister Sikorski był pomijany, nie dostawał raportów, nie był przekonany, co do tego, że Pan jest lojalnym współpracownikiem.

- No cóż, za przekonania pana ministra Sikorskiego, ja odpowiadać nie mogę i nie chciałbym. Bo - powiadam - w ogóle nie jest chyba właściwe formułowanie takich domniemań i gdybań. Za to, wszystkie obowiązki były w pełni realizowane zgodnie z ustawą. Rzeczywiście jest prawdą, że ustawodawstwo, które weszło w czerwcu 2006 roku, wraz ze zmianami, reformami w WSI, zupełnie inaczej sytuowało wzajemne stosunki między ministrem i szefem Kontrwywiadu Wojskowego, niż było to dawniej, między ministrem i szefem WSI. Kontrwywiad Wojskowy, zresztą podobnie jak Wywiad Wojskowy, jest instytucją centralną w państwie polskim obecnie. Nie jest, tak jak były WSI przez pewien czas, np. departamentem MON - te relacje wyglądają teraz zupełnie inaczej. I to oczywiście dla interpretatorów zewnętrznych, bo przecież nie dla ministra oczywiście, musi sprawiać pewne kłopoty w określeniu tych wzajemnych relacji. Ale nasze były takie, jak przewiduje ustawa.

Ale przy okazji pojawiły się informacje o tym, że nasza misja w Afganistanie nie jest w odpowiedni sposób, kontrwywiadowczo i wywiadowczo, chroniona.

- To jest najwyższe dla nie zaskoczenie i czuję w tej całej sprawie - w tej akurat - duży niesmak i zdziwienie, że jest pewna grupa polityków opozycji, mediów, która uznaje za właściwe rozpętywanie kampanii wskazującej na to, że życie polskich żołnierzy może być zagrożone i wywołującej coraz większe, czy też duże, poczucie zagrożenia ze strony żołnierzy z jednej strony, a z drugiej strony u naszych sojuszników poddaje w wątpliwość wiarygodność państwa polskiego. Przygotowania kontrwywiadowcze są realizowane zgodnie z planami i są one z pewnością w pełniejszym stopniu realizowane niż zabezpieczenia, jakie były w poprzednich misjach.

Ale z kolei, myśląc o tym, że jeżeli coś jest reorganizowane, to w takim razie musi mieć mniejsze możliwości operacyjne. Jeżeli jednych oficerów się zwalnia, drugich, to w środku jest jakaś bardzo duża zmiana, więc na zdrowy rozum - powinno być gorzej.

- Nie. Powinno być lepiej. I jest lepiej. Dlatego, że będziemy mieli gwarancje i mamy gwarancje, że ci oficerowie, którzy zabezpieczają misję afgańską nie podlegają różnorodnym naciskom, ale także pokusom, którym podlegali żołnierze WSI. Za to możemy gwarantować. A rzeczywiście różnorodne w tej sprawie kłopoty i domniemania były i były - moim zdaniem - uzasadnione.

Przeczytaj cały wywiad