Mario Vargas Llosa odebrał literacką Nagrodę Nobla

Llosa nie był tegorocznym faworytem do otrzymania nagrody. Według obserwatorów największe szanse miał 80-letni szwedzki poeta Tomas Transtroemer, za nim obstawiano Koreańczyka Ko Un, Syryjczyka Adonisa i Adama Zagajewskiego. Ostatecznie to jednak Peruwiańczyk otrzymał prestiżowe wyróżnienie.

Mario Vargas Llosa (a właściwie Jorge Mario Pedro Vargas Llosa) urodził się 28 marca 1936 roku w Arequipie, w Peru. Ukończył szkołę wojskową imienia Leoncia Prady, studiował na Uniwersytecie San Marcos, na wydziałach prawa i filologii, doktorat napisał w Madrycie. Jego ślub z 13 lat starszą Julią Urquidi, byłą żoną jednego z wujów (to ona właśnie jest pierwowzorem tytułowej postaci z "Ciotki Julii i skryby") wywołał rodzinny skandal.

Właściwą karierę literacką Llosy zainaugurował tom opowiadań "Wyzwanie", wydany w 1959 roku. W roku 1963 pisarz ukończył swą pierwszą powieść "Miasto i psy", która przyniosła mu uznanie. Publikacje kolejnych powieści ("Zielony dom" - 1966, "Rozmowa w Katedrze" - 1969, "Pantaleon i wizytantki" - 1973, "Ciotka Julia i skryba" - 1977) oraz liczne prestiżowe wyróżnienia (nagroda Romula Gallegosa, stanowisko przewodniczącego w Pen Club International) ugruntowały jego pozycję.

W 1994 roku Llosa otrzymał Nagrodę Cervantesa - najwyższe możliwe trofeum w hiszpańskojęzycznym świecie literatury. Działalność literacka to jednak nie wszystko w życiu Vargasa Llosy, który zaangażował się w politykę. W 1987 roku stanął na czele Ruchu Wolność (Movimiento Libertad), ugrupowania opozycyjnego wobec prezydenta Alana Garcii Pereza. Polityczne zaangażowanie Llosy, jego prawicowe poglądy, nieprzejednany stosunek do lewicowego reżimu na Kubie były, zdaniem obserwatorów Nobla, jednym z powodów, dla których tak długo zwlekano z nagrodą dla niego.