Wielki samotnik
<img src="http://i.wp.pl/a/i/wiadomosci_04/logo_AP.jpg" alt="AP" onclick='javascript:window.open("http://i.wp.pl/a/f/html/9560/ap_popup.html","ap","left=100,top=100,width=500,height=400")' style="cursor:pointer;border-style:none;vertical-align:bottom;display:inline" /> Chociaż na zdjęciach Mao z reguły wydaje się serdecznym człowiekiem, którego otaczają rozpromienieni ludzie i zadowoleni współpracownicy, rzeczywistość nie była taka idealna.
Wielki Sternik był tak naprawdę wielkim samotnikiem. Stronił od ludzi i nie miał przyjaciół. Nawet jego bliscy współpracownicy nie widywali go zbyt często. Nie przychodził na zebrania (chyba, że sam je zwoływał), często porozumiewał się wysyłając listy i dołączając notatki do ważnych dokumentów.
Pracował po nocach, podobno potrafił nie spać nawet dwie doby, by otoczony książkami, zapaść w kamienny sen na 12 godzin. Jednak z drugiej strony wiele współczesnych źródeł podaje, że Mao Zedong po prostu cierpiał na bezsenność, co więcej, był uzależniony od silnych leków nasennych.
Zobacz zdjęcia: Rewolucja Kulturalna